5 grappige autistische momenten | Leuke Lijstjes

April staat steevast in het teken van autisme. Eerder deze maand heb je het artikel Autisme Werkt! kunnen lezen, want dat was het thema van de laatste autismeweek. Op de stoornis drukt een stempel en dat is naar mijn mening niet nodig. Je hoeft niet met iedereen op te kunnen schieten en we voelen ons allen prettig bij een bepaald soort persoon. Soms kan autisme juist iets heel grappigs zijn. Ik wil niet overdrijven, maar mensen met autisme hebben vaak een goede dosis humor.

Het lijstje met vijf grappige autistische momenten

Realist of autist?

Steeds vaker komt de term HARRIE-training voorbij, want niet alleen mijn collega’s, maar ook andere bekenden hebben hieraan deelgenomen. Verschillende mensen met een diagnose hebben voor deze training ‘realist’ gekozen, maar ik vind dit echt een vreselijke term.
‘Realist? Noemen ze dat een realist? Ik ben gewoon een autist.’

Taaldingetjes

Ik ben echt een taalfanaat, maar mijn woordkeuze is anders dan van iemand die is geboren in de jaren 60. Gelukkig maar, want ik kreeg eens een tekst van iemand onder ogen en een uur later had ik er geheel iets anders van gemaakt. Ja, het moet toch aansluiten bij de doelgroep? Echt, die ouderwetse taal mogen wij niet meer gebruiken hoor.

Het welbekende spraakgebrek

‘Mitchel, ik versta je niet. Wat zeg je nou?’
Uit enthousiasme begin ik een verhaal te vertellen waarbij mijn stem steeds luider wordt, maar waardoor ik ook sneller ga praten. Dat komt mij niet altijd ten goede. De ander kijkt mij met een wenkbrauw omhoog en zegt: ‘Kun je het iets langzamer vertellen? Ik heb er niets van kunnen bakken.’
Oeps, was ik net zo blij om iets te vertellen.

Zo stil als..

Ik kan heel erg sluw zijn en stilletjes achter iemand gaan staan. Als zij dat dan niet doorhebben, kan ik mooi een grapje uithalen. Al doe ik gelijk een paar stappen terug, voor het geval ik klappen moet opvangen. Dit zorgt regelmatig voor leuke momenten, tenminste voor mij.

Hoe lang heb je hierover nagedacht?

Eén van de favoriete personen waar ik een grapje mee uithaal, is mijn zusje. Sorry Cha. Laatst vroeg ze hoe lang ik over een grapje heb nagedacht. Dus ik antwoordde: ‘Sinds dat ik in de trein naar huis zat.’
Mijn zusje lachte zich kapot, want ja. Ze had mijn antwoord al wel verwacht.

Mensen met een diagnose is het autistisch spectrum hebben over het algemeen een eigen soort humor. Wel op een manier dat deze goed valt bij andere personen of groepen. Ach, ik denk dat we allemaal een eigen soort humor hebben.