Autisme #3 | Mijn typische autistische trekjes

Velen van jullie weten dat gevoelig zijn voor lichten en geluiden bij autisme hoort. Dit kun je dan ook teruglezen in mijn vorige artikel over autisme. In dit derde blog over dit onderwerp krijg je weer drie nieuwe punten te lezen. Dit keer gaat het voornamelijk over routines. Daar houd ik van.

Autistische trekjes heeft hoogstwaarschijnlijk iedereen. Vandaag lees je deel drie van deze trekjes.

Nummer 1: Vasthouden die rituelen

Ik ben een man die erg houd van rituelen. Hier kan ik mij goed aan vasthouden. Daar is niet zoveel mis mee. Maar… kan wel voor gekke gezichten zorgen. Zeker als je met iemand samen bent. Ben ik een weekendje weg? Dan gaat ineens alles anders. Mijn hele ochtendschema naar de filistijnen. Ik ben zojuist begonnen met werken, dat brengt ook een nieuw ritueel met zich mee.

In het kort: uit bed, aankleden, wassen/haren doen, brood uithalen, rondje wandelen, brood smeren en eten met ondertussen het nieuws kijken, tandenpoetsen, fiets buiten zetten en gaan.

Nummer 2: Obsessieve rituelen

Het tussenkopje is wellicht wat vaag. Maar als ik noem dat ik de vensterbank elke keer op dezelfde manier inricht. Dan kun je je er waarschijnlijk wel iets bij voorstellen. Eerlijk gezegd vind ik het irritant om een rommeltje te hebben. Daarom probeer ik zoveel mogelijk alles terug te zetten waar het stond. Helaas lukt dat niet altijd.

Nog een obsessief ritueel welke ik kan noemen, zijn de gordijnen. Sommigen trekken de gordijnen tegelijk dicht. De ander van rechts naar links. Ik doe eerst het linkergordijn, vervolgens de rechter en dan laat ik de linker over de rechter vallen. Anders schijnt het licht op mijn gezicht 😉.

Nummer 3: Dezelfde grapjes

Als je mij een beetje kent, dan komen de meeste grapjes wel weer terug. Soms heb ik het zelf niet door. Een andere keer wel. Het is net hoe je het maakt. Dan kan het weer leuk zijn 😊.