Autisme en anderen ontmoeten | Hoe dan?

Ongeveer één procent van de bevolking heeft autisme. Dit komt neer op 17.000 mensen in Nederland, maar ik vermoed dat het aantal aanzienlijk hoger ligt. Voor elk individu die een (nieuwe) diagnose krijgt, wil ik zeggen dat acceptatie het meest belangrijk is. Met acceptatie kun je verder kijken en leren wat er nog te leren valt. 2020 is ronduit een vreemd jaar. Zeker als je, net als ik, autisme hebt en anderen wil ontmoeten. 

In het algemeen heerst er een beeld dat mensen met autisme niet zouden willen afspreken. Maar dat slaat natuurlijk nergens op. Oké, niet iedereen heeft evenveel behoefte aan contact, maar dat is een persoonlijke keuze. In de regel zijn wij mensen die elkaar nodig hebben, voor het sociale aspect van het leven. Als ik naar mezelf kijk, heb ik bovenmatig veel afgesproken met mensen die ik alleen via het internet ken. Maar je wil niet weten hoeveel moeite ik daar soms voor heb moeten doen. Gediagnosticeerde mensen die ik ken, hebben het niet zo op ‘de vreemde wereld’. 

Het kan een heel goed idee zijn om anderen met autisme te ontmoeten, toch? Echter kan het ook juist een extra drempel zijn, omdat het onderwerp sowieso aan bod komt. Daar komt één van de partijen niet onderuit. Het is zonde, maar bij velen speelt angst hierin een rol. Zij willen niet geconfronteerd worden met hun eigen leerpunten. Voor mij geldt dit niet als een argument. Wat wel zo is, is dat ik het ongemakkelijk vindt, omdat gedeelde interesses vaak mijlenver uit elkaar liggen. Het is handig om een gezamenlijk gespreksonderwerp te hebben. Dan is de koude start er al gauw vanaf. 

Diverse steden hebben een groep voor lotgenoten. De term vind ik overigens niet passend, maar het doel is dat je op een ‘veilige manier’ anderen met autisme kan ontmoeten. Soms werkt toevoegen op Facebook trouwens ook 😉. In de afgelopen periode heb ik mensen op meer een natuurlijke manier ontmoet. Bijvoorbeeld via online contacten of het werk. Dit voelt als een directe verbinding waardoor het leggen van contact soepeler gaat. Ik weet niet of het logisch is. Maar autisme en anderen ontmoeten kan een ding worden. Zeker als je net als ik gaat piekeren of het wel goed gaat komen. Dus, hoe dan? Kijk daarbij vooral wat je aanspreekt. 

Drie mogelijke opties:

Op welke manier vind jij het fijn om een ander te ontmoeten?

Uitgelichte afbeelding door: Kaleidico on Unsplash

No votes yet.
Please wait...

1 Comment

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *