Hoe langer ik op deze aardbol mag rondlopen, hoe beter ik mijzelf leer kennen. De diagnose autisme veranderde mijn leven niet ingrijpend in de tweede klas. Ik deed wat en hoe ik het deed en de moeilijke momenten verdwenen terug naar de achtergrond. Daarna begon het echte leven met een nieuwe opleiding waarin je jezelf beter leert kennen. Openlijk praten over autisme vind ik echt geen probleem en iedereen mag er altijd vragen over stellen, maar daardoor is het ook duidelijker geworden wat mijn ‘autismetrekken’ zijn. Prachtige term. Waardoor rituelen alleen maar belangrijker zijn geworden.
Na het aankleden trek ik eerst mijn schoenen aan voor een ochtendwandeling. Deze duurt ongeveer een kwartier voordat ik thuis ben waarna ik aan het ontbijt ga beginnen. Ondertussen staat vrijwel altijd het nieuws op en vervolg ik het ritueel met tandenpoetsen, gel in het haar en een emmer water in het gezicht. Dit is een vrij normaal ritueel, maar wist je dat ik eerst het linkergordijn sluit, vervolgens de rechter en dan links nog eens over de ander laat vallen? Of dat ik een bezoek breng aan het toilet direct zodra ik thuis kom. Een derde ritueel is dat ik vanuit het werk eerst naar mijn kamer ga, omdat ik mij dan even moet kunnen resetten. Life’s hard.
‘Dancing is like taking a mini vacation from the stress of the everyday. You have to be in the moment.’ – Ofelia de la Valette
Lees meer over rituelen: Vier van mijn meest uitgevoerde rituelen
Rituelen brengen structuur
Rituelen zijn echt onafscheidelijk met autisme verbonden. Het hebben van structuur helpt mij verdomde goed, waardoor ik kan balanceren om alle stokjes in de lucht te houden. Een dagindeling helpt mij omdat ik een bepaalde verwachting van een dag kan maken, zodat ik hierin rust kan vinden. Voor mij is het dus een belangrijk gegeven. Het helpt ook om ergens naar uit te kunnen kijken. Een kasteelbezoek tijdens de vakantie is een voorbeeld, maar ook kerst, want feestdagen zijn gebombardeerd met rituelen. Dat is echt heerlijk. En o wee om af te wijken van deze regels, want ze horen erbij. Voor mij althans.
Uitgelichte afbeelding: Photo by Jess Bailey on Unsplash
9 Comments
Vroeger had ik ook erg veel last van verschillende trekjes/rituelen. Dus daar had ik ook mijn twijfels aan. Maar over de jaren zijn ze gelukkig allemaal verdwenen. Op een enkele na die heel weinig voorkomt.
structuur is sowieso voor iedereen belangrijk al zeggen sommige van niet, maar het voelt gewoon een stuk fijner en voor iemand met autisme is het rustgevend lijkt mij
Structuur bied iedereen meer zekerheid en een zeker gevoel van veiligheid.
Hoewel ik geen diagnose ASS heb, houd ik ook erg van routines en ritmes. Dat helpt enorm om de dag vorm te geven.
Als het voor jou goed werkt prima toch? Zelf houd ik er ook van om (ruim) van tevoren te weten waar ik aan toe ben en ik ben dol op lijstjes/planning.
Ik ben toch ook iemand die graag routine heeft. Mijn vriend niet echt en daar kan het soms botsen. Ik plan ook graag alles
Zelfs voor mij zonder autisme is structuur belangrijk hoor…ben ook echt van de to do lijstjes en planners haha
Super interessant om te lezen omdat ik zelf helemaal niet van structuur houd. Het zou me benauwen altijd het zelfde en voorspelbare te moeten doen.
Veel mensen hebben behoefte aan structuur en rituelen of vaste volgorden zijn ook mij niet vreemd