Door trainingen, bijeenkomsten en gesprekken ben ik erachter gekomen dat omgaan met alleen mensen met autisme mij niet goed afgaat. Ik voel me ongemakkelijk en waarom lijkt mij vrij logisch. In het ‘echte’ leven worden bevolkingsgroepen niet van elkaar afgescheiden of bij elkaar gestopt. Dit zorgt in de groep voor spanningen die ik goed kan voelen, maar van ervaringen van anderen kun je ook leren. Het eerste wat ik heb geleerd is om autisme te accepteren, want het maakt een deel van wie ik ben en daar ben ik trots op. Voor deze gelegenheid schreef ik het dicht ‘Ik ben gewoon ik’.
Ik ben gewoon ik
Ik ben gewoon ik
Dat is mijn trots
Moeilijk om te veranderen
Dat wil ik niet
Soms knipoog ik te vaak
Lichtknoppen aan en uit
Maak vaak hetzelfde geluid
Rituelen laten mij kleven
Cadeautjes met kerst geven
Verbindingen niet goed gemaakt
Leg het niet uit
Ik begrijp je wel
Ik ben toch normaal
Soms alleen wat anders
Duidelijk zijn is hard
Zeg wat je wilt
Ik kan het aan
Sterker dan jouw hart
Leef niet zonder lach
Ik blijf dezelfde persoon
De plattegrond zelf gekleurd
De lijnen zelf gezet
Accepteren is de sleutel
Om het te snappen
Foto: Eva Bours Fotografie
Autisme verwoord in een gedicht
Zonder de sleutel om je eigen te snappen, kun je niet accepteren wie je bent. Ik vind het zorgelijk dat er zoveel mensen zijn die autisme zien als een ziekte. Iets wat over moet gaan om door te kunnen gaan met leven. Wat ik deze mensen wil leren, is dat je het jezelf makkelijker kunt maken om over jezelf te leren. Is het te moeilijk om deze te snappen?
Ik denk dat als je begrijpt waarom iets op die manier werkt in je hoofd, dat het makkelijker een plek krijgt. Autisme vormt de mens en het maakt je wie je bent. Voor mijzelf heb ik dit verwoord aan de hand van het gedicht.
Niet altijd gemakkelijk
Ik geef toe dat ik zeer vaak geluk heb en dat ik hier hard voor heb gewerkt. Maar dat geef ik niet graag toe. Het is niet altijd gemakkelijk, maar ik heb geleerd dat je door te praten een stuk verder komt. Zoals ik eerder al aangaf, leer je veel door te praten met anderen. Al dan niet onbewust.
Kun jij je in het gedicht vinden?
Natascha van Studio Fiep schreef de gedichtenbundel Autimiteit.
27 Comments
Mooi geschreven! En vooral omgaan met mensen bij wie je je goed voelt, diagnoses hoeven hier geen enkele invloed op te hebben (vind ik).
Mooi gedicht! Ik snap heel goed wat je bedoelt met In het ‘echte’ leven worden bevolkingsgroepen niet van elkaar afgescheiden of bij elkaar gestopt.
Mooi geschreven en herkenbaar van wat ik herken in autisme. Het is heel belangrijk dat je ook in de mensen met wie je omgaat balans zoekt en een diagnose ja of nee staat hier afzijdig van.
Dankjewel Lodi! Een diagnose vind ik zeker wel belangrijk, want zonder krijg je in Nederland niet de gewenste hulp. Helaas.
mooi geschreven en ja je bent wie je bent 😉
Dankjewel Rachel 🙂
Mooi verwoord. Ik begrijp sowieso niet waarom ‘mensen’ zo bang zijn (en dus zo makkelijk oordelen) over mensen die iets anders zijn, dat kan zijn door autisme, door een seksuele voorkeur, door een ras maar ook simpelweg iemand die heel lang is of heel dun. Altijd maar wijzen met dat vingertje omdat we niet allemaal precies hetzelfde zijn. Nou nee dus want we zijn geen robots, we zijn mensen.
Echt heel mooi verwoord, het is echt geen reden om mensen te beoordelen vind ik. Ik heb veel mensen met autisme om mij heen 😉
En ik hoor daarbij 😉
Heel erg mooi gedicht! Wat goed dat je zo bezig bent met het accepteren en inderdaad kwalijk dat mensen autisme zien als een ziekte!
Ja, dat heb ik nooit begrepen. Ik ben aan het denken aan een artikel over accepteren 🙂
Erg mooi verwoord ik heb zelf een ex vriendin met ASS en een zoontje met ASS.
Dankjewel Dennis! Hoe ervaar je dat? Wel leuk, hoop ik 😉
Heel mooi geschreven inderdaad.
Met mensen omgaan waar je jezelf goed bij voelt is voor iedereen belangrijk, maar ik kan me voorstellen dat het bij autisme nog meer van belang is!
Je hebt gelijk. Mensen met autisme hebben vaak door of iemand ‘echt’ of ‘nep’ is. Dat zorgt voor leuke situaties haha
Je hebt het prachtig verwoord. Je hebt echt talent.
Dankjewel. Gewoon schrijven zonder rem en dan krijg je dit gedicht haha
Mooi geschreven. Ik weet zelf pas sinds 3 maandjes dat ik autisme heb. Maar wat er in wezen veranderd is niet heel veel omdat ik mezelf al heel veel goede dingen heb aangeleerd.
Super goed dat je jezelf dingen hebt aangeleerd. Ik neem aan dat je je daarmee goed kunt redden 🙂
Nee zelf kan ik mij niet vinden in dit gedicht. Maar dat komt waarschijnlijk meer omdat ik niet zo van het dichten ben…
Wat ik wel heel goed vind is dat je bent wie je bent en dit accepteert. Zo belangrijk, dat is de eerste stap naar alles!!
Mooie foto van jou!!
Dankjewel voor je reactie Deborah. Ik ben graag mezelf en accepteren wie ik ben hoort daarbij. Toch?
heel mooi geschreven hoor. respect. ik heb er geen ervaring mee maar lees er wel regelmatig over. ga vooral zo door
Dankjewel voor je reactie Ingrid! Ik ga zeker door, want ik heb denk ik nog genoeg te vertellen 🙂
Heel mooi gedicht, mooi geschreven. Het gedicht geeft een goed en duidelijk beeld van hoe jij bent en hoe jij in het leven staat, lekker positief ook!
Ja, ik kan mij heel goed in je gedicht vinden. Jij bent jij, en jij bent uniek. Ieder mens mag zijn wie hij is. Laten we naar de mens kijken in plaats van de op hem geplakte etiketten en labels.
Niet altijd eenvoudig, maar héél knap dat je anders zijn zo omarmt!
Ik vind het ook zo mooi dat je trots bent op jezelf. Terecht hoor, maar dat is zo waardevol! Heel mooi gedicht ook, vaker doen. Je omschrijft treffend hoe het is. Misschien een beetje anders soms maar vooral heel normaal.