Hoe puur autisme is

Heb jij weleens een feedbacktraining gevolgd? Samen met mijn collega’s heb ik dit mogen ervaren. Feedback is meer dan enkel kritiek geven. Dat is het punt dat het mis ging, want het eerste onderdeel van de training ging over complimenten geven. Complimenten zijn lief bedoeld. Een belangrijk gegeven dat dit gemeend moet zijn. Als dat niet zo is, valt dat de ander direct op. Sarcasme komt dan eerder in de buurt. De drukte van het geven van een compliment, lag hoog. Van de ongemakkelijkheid kon ik niet stoppen met lachen. Achteraf gezien dacht ik: dit laat zien hoe puur autisme is. Ik kan niet iets verzinnen op het moment dat het moet. Complimenten komen spontaan.

Complimenten als goed doel

Toneelspelen en je weet wat er gaat gebeuren. Dat is iets voor mij. De setting is hierbij van belang, want op scouting kan ik heel gek doen. Maar in andere gevallen neemt het onverwachte de overhand en blokkeer ik. Symptomen dat ik ervaar zijn een warm hoofd, jeuk en plakkerige handen. Het leven is toch genuanceerd. Drama is niet aan mij besteed. Veel leuker om te kijken als anderen op het podium staan. Ik neem het wel mee, omdat ik ervan kan leren. (en leergierig ben ik). Een compliment kan iemand een dag laten glimlachen en dat vind ik een goed doel. Ook als dit de enige is.

Hoe puur autisme is

Een flapuit. Iemand die wat verlegen overkomt. Of nette antwoorden geeft. Ik ben het alle drie en dat ik dezelfde persoon zegt mij dat mijn emoties gemeend zijn. Een eerlijk antwoord krijg je terug. Hoe pijnlijk dat kan wezen. Eerlijk blijf ik. Als ik zeg dat ik je mis, mis ik je. Vertel ik je dat je het beste uit de buurt kan gaan, kun je dat het beste doen. Ik denk dat dit is hoe puur autisme is. Dit kwam bij me naar boven toen ik terugdacht aan de feedbacktraining. Daar heb ik ook echt een methode geleerd om feedback te geven. Welke is gericht op hoe jij dingen ziet en je ruimte biedt om de ander tot je te laten komen. Ook dat is puur.

Uitgelichte afbeelding door Minator Yang op Unsplash.