Een beetje onhandig zijn, zit er bij mij soms wel in. Dit gaat in combinatie met koken regelmatig een beetje mis. Bijvoorbeeld een pan die half op de brander staat of de saus die over de rand vliegt. En wat er dan gebeurt, is dat de brander sist met een rookontwikkeling van jewelste. Het brandalarm is nog maar één keer afgegaan. In dit artikel neem ik je mee in het verhaal van koken met autisme. Het is onoverzichtelijk in de keuken. Mede mogelijk gemaakt door een andere informatieverwerking.
In de supermarkt lees ik de beschrijvingen van de recepten globaal na. De supermarkt is toch altijd een beetje stressen, want je kunt nooit lang kijken. Dan voel je de wagentjes van de ander in je knieholten porren. Als ik denk: dit gaat niets worden, dan is dat recept aan de kant geschoven. Maar sinds een paar maanden maak ik vooraf een weekmenu. Op deze manier weet ik welke ingrediënten er nodig zijn en schiet ik zo door het boodschappenlijstje heen. En boodschappen doen aan het begin van de avond is nog een extra tip, omdat het gros van de bevolking dan aan het eten is. Het is extra rustig.
Lees meer: Dagelijks halfuurtje voor balans
Zo knullig opgeschreven
Eerder schreef ik dat ik de ingrediënten eerst snij, voordat ik met koken begin. Nu blijkt dat dat niet zo een heel gek idee is en ik niet de enige ben. Het moeilijkste vinden autistische mensen vaak om de recepten te interpreteren en/of de tijd te managen. Recepten zijn soms zo knullig opgeschreven dat ook een ezel er niets van kan snappen. Of onze motoriek werkt niet altijd even goed mee waardoor er kortsluiting ontstaat in de bovenkamer. En wat gebeurt er dan? Ja, zo traag als een schildpad. Daarmee is het nog altijd onoverzichtelijk in de keuken.
Onoverzichtelijk in de keuken
De lekkerste recepten zijn vaak de meest simpelste. Waar ik vrolijk van word, is het maken van een eenpansgerecht. Omdat je hier dus maar één voor nodig hebt. Bijvoorbeeld handig voor iets met rijst, maar ook met aardappeltjes en shoarma is dit bijvoorbeeld perfect. Dit scheelt verschillende pannen in de gaten houden en ook minder afwas, want dat klusje volgt op het opeten. Ik snij de uien, knoflook, paprika, courgette, komkommer en ook de rest. De aardappeltjes worden goudbruin in de pan. Daarnaast borrelt de mix met groente en kruiden in de tomatensaus. De brander zet ik uit en de inhoud van de pan gaat op het bord. Het recept is een richtlijn, maar de chaos is soms groot. Vooral van dat alles wat er gepakt is uit de kastjes om af te wassen.
Lees ook: Altijd alles hetzelfde willen doen, met autisme
Op In Kaatjes Keuken lees je meer over koken met autisme.
9 Comments
📍
Ik zelf haat boodschappen doen, zeker als je aan de kassa komt ist bij me altijd een stres moment.
ik vind koken echt niet leuk en al helemaal niet om te verzinnen wat we gaan eten. Ook heb ik vaak dat ik een recept niet helemaal volg en dat het dan mis gaat. Tja, iets met geen geduld
Mijn man doet boodschappen, en ik kook af en toe. Ik ben geen keukenprinses. En sta door mijn vermoeidheid niet altijd in de keuken
We doen samen boodschappen en man lief kookt vaak
Als je mij in de keuken laat dan wordt het een gezellige puinhoop
Ohhh, koken, daar heb ik zo’n haat-liefde verhouding mee. Er is aan de ene kant niets zo lekker als homemade food en aan de andere kant is het zo’n gedoe…rommelig, op dingen letten, ondertussen de kat die miauwt dat ze naar buiten wil, enz.enz. 🙂
Ik heb geleerd dat ik een recept eigenlijk helemaal van begin tot eind moet lezen voordat ik begin te koken. En daarna nog een keer stap voor stap.
Ik heb geleerd dat ik een recept eigenlijk helemaal van begin tot eind moet lezen voordat ik begin te koken. En daarna nog een keer stap voor stap.
Ik ben echt dol op koken en ik probeer het elke dag te doen. Ik denk dat ik 1keer per week niet kook en iets haal, supermarkt of horeca, maar ik houd ervan!
Een drukke winkel ben ik zeker nu in deze periode ook geen fan van – ik heb zeker een lijstje nodig of ik vergeet de helft