Een beetje schuw. Misschien wat verlegen. Dat is helemaal niet erg, want je kunt er overheen groeien. Als dit wel is wat jij bent, waarom is dat dan een ramp? Jij bent jij en niet een ander en je hoeft niet te kunnen wat een ander wel kan. Maar vragen stellen als je autisme hebt, kan verrekte lastig zijn. ‘Wat gaan we eten?’ aan je moeder vragen, is vast geen probleem. Maar wel van belang als je van tradities houdt en een voorbereiding nodig hebt. Dit vroeg ik vaak als ik ’s middags van school thuiskwam. Dat heb ik heel erg lang gedaan totdat ik het niet meer nodig vond.
Een vraag stellen in je eigen kring aan mensen is gemakkelijk. Als het wat moeilijker wordt, begonnen mijn handen aan elkaar te plakken en brak het zweet me uit. Bijvoorbeeld in de supermarkt vragen of een bepaalde broodsoort nog op voorraad is of in de schoenenzaak vragen of het paar dat je aan het passen bent ook in een andere maat te verkrijgen is. Wat ging ik doen? Zoeken naar uitvluchten om niets te hoeven vragen, zoals naar een andere winkel gaan of via internet bestellen. Het kwam (te vaak) voor, zodat ik cognitieve gedragstherapie goed kon gebruiken.
Vragen stellen: hoe dan?
Hulp vragen is een ding. Het kan moeilijk zijn. Zeker als je door jezelf wordt tegenhouden. De hersenen zijn heel goed in doemdenken. Namelijk door alles te gaan ophalen wat er verkeerd zou kunnen gaan. Deze foutieve gedachten heb ik in de cognitieve gedragstherapie behandeld, zodat de negatieve effecten zouden worden verdraaid naar iets positiefs. Zo vaak ik op de voorgrond sta, zo vaak sta ik net zo goed achteraan. Hoewel vragen stellen me nu een stuk beter afgaat, ben ik prima in staat om naar het juiste brood te vragen. Alleen soms zou ik nog heel graag achteraan staan, want de blokkade komt dan onverwachts. Zelfs voor mij.
Wat kan helpen bij het vragen stellen als je niet goed durft?
- Bereid je voor. Maak een lijstje wat je kunt verwachten of in ieder geval in welke richting erop gedacht kan worden.
- Denk aan iets positiefs. Als je een speciaal T-shirt niet kan vinden en je vraagt het, dan is de kans groter dat je later wel dat T-shirt kan dragen. Als je het niet vraagt, dan niet.
- Let op je ademhaling. Vragen stellen gaat waarschijnlijk beter als je rustiger bent.
- Vraag gericht. Draai er niet omheen, want dat is nergens voor nodig. Als je bakboter van Becel nodig hebt, is dat wat je vraagt.
Lees meer artikelen in de categorie autisme.
Bied je hulp aan
Aan de andere kant is het ook fijn als je door de ander wordt geholpen. Heb je iemand bij je staan die veel te lang zoekt naar een product? Vraag dan of je hen helpen kan. Toegesproken worden vond ik makkelijker dan zelf de stap naar een medewerker zetten. Blijf geduldig, omdat het nog weleens kan gebeuren dat de vraag door de zenuwen er niet lekker uitkomt.
Wat gaan we eten?
Dit artikel wil ik afsluiten door te benadrukken dat jij bent jij en niet een ander en je niet hoeft te kunnen wat een ander wel kan. En dat het normaal is om het spannend te vinden om vragen te stellen.
Uitgelichte afbeelding door Marcel Strauß op Unsplash.
7 Comments
Vooral je laatste zin vind ik heel mooi Mitchel. Dat iedereen goed is zoals hij of zij is.
Ja, zoals met veel dingen sta je er niet bij stil wanneer je er zelf geen last van hebt. Het is belangrijk om te beseffen dat achter elk gezicht een persoon is met een verhaal en dat je dat verhaal niet kent, dus geduldig moet zijn, lief en begripvol. Wat zou de wereld toch mooier zijn sowieso als we dat allemaal zouden doen.
Goed om te lezen dat de therapie geholpen heeft! Ik heb geen autisme, maar ik ben wel introvert. Zeker het begin over verlegen en stil zijn klinkt mij bekend in de oren. Zo jammer dat dat niet door iedereen geaccepteerd wordt.
Hey hoe gaat het! Leuk dat je omschrijft wat je kan helpen bij vragen stellen. Op mijn ademhaling helpt idd ook! Ik ben idd mijzelf, uniek net als jij!
Goed dat je jouw laatste zin in de verf zet. Het is pas als je zelf hinder ondervindt bij iets dat er zich een ‘probleem’ stelt. En dat is meestal de grootste en juiste motivatie om iets te veranderen 🍀😃
Handige tips geef je. Hulp vragen is soms ook erg lastig.
Autisme vind ik erg interessant. En het is inderdaad niet erg als je een beetje schuw of verlegen bent! Ik snap dat het ook gemakkelijker is om een vraag te stellen in je eigen kring, dat ervaar ik ook. Net zoals hulp vragen, dat lukt me steeds beter gelukkig. Voorheen kon ik geen hulp vragen en dacht ik dat ik alles zelf kon. Tevens heb je interessante tips omschreven, die je kan gebruiken als je het moeilijk vind om hulp te vragen. En we zijn tot slot allemaal uniek!