Een uurtje wandelen is altijd goed| Fotoblog

De maand juni staat bij mij in het teken van de zomervakantie. Fijn in het voorseizoen met lagere prijzen en hoewel de kans op slechter weer aanwezig is, deert mij dit niet. Een flinke onweersbui in de zomer wordt ook steeds aannemelijker. Om mij op mijn eerste vakantiedag frisse lucht te geven, heb ik een wandeling gemaakt in mijn favoriete gebied: het bos. Ik neem je met foto’s mee naar een tochtje van een uurtje wandelen.

Welke foto heeft jouw voorkeur?

Oe, wat is daar?
Het pad kronkelt door het bos. Dat maakt me nieuwsgierig naar wat er verder is. Vind je het niet sprookjesachtig lijken? Mij wel! Ik ging kijken en toen was er nog meer pad. Het maakt me enthousiast hoe de natuur je kan verrassen bij elke nieuwe stap. Kijk maar naar de volgende foto’s.

Het bos wordt overmeesterd door groene en bruine kleuren. Het is zoeken naar een andere tint, normaliter, want nu echter niet. Door de gehele bebossing is deze roze/paarse vingerhoed te bewonderen. Ze groeien voornamelijk in groepen en dat doen zij op dit moment. Ik zou snel gaan kijken, voordat alle hoedjes op de grond liggen. Ik vermoed dat everzwijnen deze bloempjes namelijk erg lekker vinden.

Wat zie je in een uurtje wandelen?

Gewoon een foto van een aantal bomen. Het licht springt tussen het bladerdek uit en dat maakt waarom ik deze foto zo mooi vind. Dit is tevens echt mijn beeld van het bos hier uit de buurt. Misschien wat saai, maar desondanks voelt het als thuis.

De vorige fotoblog is ook te bekijken! 😉 > De natuur op de Veluwe

Het is mij een mysterieus raadsel waarom je twee fietsen achterlaat zo in het bos. In de wijde omtrek was er niemand te zien, die hierbij zou kunnen horen. Meerdere mensen hebben mij gezegd dat ik misschien niet te nieuwsgierig moet zijn en dat deze fietsen er enkel staan voor een paar minuten. Gezellige minuten wel te verstaan, maar alsnog horen fietsen niet te zwerven in het bos.

Slanke bomen met groene koppen reizen de lucht in. Ik moet toegeven dat ik dit een beetje griezelig vind, want het ziet er ietwat sinister uit. Je snapt wel wat ik bedoel. Daarentegen vind ik de foto mooi geschoten. Al zeg ik het zelf. Dus even een schouderklopje. Dit gedeelte van de bossen trekt me aan, doordat ik een gedeelte van oude verhalen heb laten plaatsvinden in een donker gebied. Dat is het nu niet, maar de bomen staan zo dicht op elkaar dat er met bladeren geen doorkomen aan is.

De foto’s zijn vluchtig genomen in een enkel uurtje wandelen, maar wellicht geeft dat juist het grootste succes. Voor mezelf althans. Ga een uurtje wandelen in de natuur, want dat is goed voor je gezondheid!

In dit artikel uit het magazine JAN lees je waarom het goed is om in de natuur te zijn.