Stilstaan voor vijf minuten | Column

‘Rustig. Ga nou toch eens even zitten.’
De zachte kussens van de bank kijken mij aan. Nog een paar tellen blijf ik staan. Dan draai ik mij om en laat ik mij achterover op de bank vallen.
‘Goed. Wat is de volgende stap?’
‘Blijf voor de eerste vijf minuten rustig zitten.’
Daar zit ik dan. De benen vooruitgeschoven en zo diep mogelijk in de bank gezakt. Hoewel de buitenkant rust laat zien, giert binnenin de onrust.
‘Nee. Dit gaat niet werken.’
De secondewijzer is een ronde verder. Stilstaan voor vijf minuten is één ding. Het niet hebben van een bezigheid, beangstigt mij.

Hangen aan de reling

Het is een dag dat ik thuiswerk. Een dag waarin ik netjes mijn takenlijst afwerk. Buiten is het mooi. Een dag dat je verlangt buiten te zijn.
‘Hier zou ik urenlang kunnen blijven staan.’
‘Wat houdt je tegen? Waarom niet even vijf minuten genieten van het zonnetje dat zo fijn op je gezicht schijnt?
Ja, zo was het die donderdag. Het vroege oktoberzonnetje brandde op mijn kop. Ik hing heerlijk aan de reling. Dat was het meest relaxte moment van de afgelopen periode.
‘Wat is het verschil dat je in het zonlicht wel niets kan doen, maar dat je niet gewoon vijf minuten op een bank kan zitten?’
‘Ik heb een verslaving aan elektrische apparaten en het gevoel van verveling, vreet aan me.’
Iets kijkt naar mij. Ik kan het voelen. Mijn handen worden warmer en ik krijg het gevoel dat er geen frisse lucht meer door mijn keel stroomt. Dat ‘iets’ knikt tegen me.

Uit het raam kijken

Gezelligheid, enthousiasme en verantwoordelijkheid zijn kernwaarden die ik belangrijk vind. Ik word gegrepen door de sfeer die in een groep hangt. Al toen ik heel jong was, is structuur gewenst. De zomervakantie was echt verschrikkelijk.
‘Verslaafd zijn aan alleen maar doen, eindigt ergens. Wanneer is dat?’
Even rol ik met mijn ogen. Degene die de vraag stelt, ben ikzelf.
‘Mijn lichaam is het niet meer gewend om rustig met de benen over elkaar op de bank te zitten. Even vijf minuten vooruitkijken, zit er bijna niet in.’
Terwijl ik het juist zo fijn vind om op de bureaustoel een tijdje naar buiten te kijken. Want er is zoveel meer te zien uit het raam dan op het beeldscherm.
‘Stilstaan voor vijf minuten zou een gezegend momentje moeten zijn, Mitchel. Keuzes maken vanuit je hart en niet alles vanuit de bovenkamer.

Stilstaan voor vijf minuten

Daarom dat ik vanavond een tijdje met mijn ogen dicht op de bank zit. Minder bezig blijven en meer voelen. Want daarmee kan ik mezelf helpen. Zodat ik eerst geestelijk kan opruimen waarna het lichaam rustiger kan worden. De volgende stap..

Interesse in een aantal oefeningen om te aarden? Je vindt deze bijvoorbeeld op happyholon.nl.

Uitgelichte afbeelding door Jorgen Hendriksen op Unsplash.