Waar zijn mijn pasjes gebleven? – Verstopt?

Ik ren met twee treden tegelijk de trap op. De tas gat op de kop en mijn bureau haal ik leeg. Waar zijn mijn pasjes gebleven? Dat is de grote vraag. Mijn jassen heb ik gehad en ook de broeken van de vorige dagen heb ik uitgeplozen. Ineens had ik een helder moment, soort van. Door de afgelopen dagen is mijn hersenactiviteit wat overbelast en dat is iets wat je na een paar dagen gaat voelen. Als je de afgelopen weken druk in touw bent, moet je dat een keer gaan voelen. Vooral op een maandagochtend uiteraard, want waar had ik die pasjes opgeborgen.

Een plaatje van een kistje met edelstenen flits op in mijn gedachten. In een boodschappenkrat had ik mijn pasjeshouder gegooid op de late zondagochtend, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Lichtelijk gepikeerd startte mijn maandagochtend. Als je alles op eenzelfde plek bewaard, heb je hier geen last van. Echter stop ik na een scoutingweekend alles bij elkaar en ik had niet onthouden dat mijn OV-kaart, rijbewijs en de ander pasjes in dat krat lagen. Dat had ik moeten bedenken voordat ik naar het treinstation reed. Dom, dom, dom.

Je hebt het vast door dat mijn pasjes op onverklaarbare wijze op een andere plek liggen. Dat heeft vaak een bepaalde reden, want ik leg het liefste spullen op dezelfde plek neer. Om ze juist niet te hoeven zoeken, maar soms gaat dat niet op. Waar zijn mijn pasjes?
De eerste plekken waar ik vanaf nu ga zoeken is in de broek van de vorige dag, de jas die ik het laatst droeg en dat wisselt met de temperaturen mee, in de vensterbank, op het dressoir en vanaf nu dus ook in kratten die ik voor het laatst heb gebruikt. Daar waren mijn pasjes dus.

Maandag liep ik na het weekend dus het trainstation op. Geen bliep. Geen bliep, ah nee. Geërgerd draaide ik mij om de Hoge Juffer op om met de auto naar huis te rijden. Eigenlijk mocht dat ook niet, want mijn rijbewijs lag nog in dat krat. Waar een hoop meuk op lag. Eerst heeft de trein vertraging en vervolgens mis ik diezelfde trein, de volgende Sprinter waarvoor ik wachtte op de slagbomen. Uiteindelijk kwam ik enkele minuten later aan, maar mijn ochtend lag in puin.

Trouwens. Dinsdag was ik overigens mijn horloge kwijt. Die lag nog in de badkamer.