Follow my blog with Bloglovin
Ben jij het thuiswerken al helemaal zat? Afgelopen vrijdag zaten de eerste vier weken van de nieuwe verplichtingen erop. Ik heb hierin mijn eigen ritueel moeten ontdekken, omdat het vreemd is om in de ochtend geen trein meer te hoeven nemen naar het werk. Laat me zeggen dat ik het
Ze zijn magisch, gekleurd en soms ook zeldzaam. Welkom bij edelstenen uitgelicht 😉. Ik heb het uiteraard over edelstenen. Mijn collectie is in 2019 uitgebreid met hele mooie stukken en daar ben ik natuurlijk trots op. Ik heb in deze periode een aantal winkels ontdekt die écht mooie stenen verkopen.
Het gedicht dat ik in dit artikel deel is gewijd aan het mooiste natuurgebied dat Nederland kent. Al vaker heb ik hierover geschreven en simpelweg omdat ik hier woon. Let goed op de aanwijzingen in de tekst, want dat weet je snel genoeg waar je mij kunt vinden. Het mooiste
‘Mag ik sterretjes Eban?’ vroeg Tamaralyn aan haar grote neef. De jongen keek naar tante Orianna en die knikte dat het goed was. De familie stond samen in de tuin te wachten tot het 12 uur werd en ze 2016 konden inluiden. ‘Eban, steek nou aan. Ik wil hem vasthouden.’
‘Hee lieve schat. Merry Christmas!’ zei Eban toen Camelia de deur opendeed. ‘Wat zie jij eruit.’ Camelia moest lachen. De jongen stond in de deuropening met een kerstmuts op en had een rendiertrui aan. ‘Dat zeg ik, Merry Christmas.’ ‘Kom binnen gek.’ Camelia drukte een kus op zijn voorhoofd, sprintte
De mooiste tijd van het jaar is bijna aangebroken. De echte dagen van kerst naderen wij. Daarom heb ik dit kerstgedicht geschreven. Aan iedereen die dit leest: een fijne kerst gewenst! Mijn kerst De mooiste tijd van het jaar is aangebroken De kaarsjes in de kerstbomen zijn aangestoken De cadeautjes
‘Pak de telefoon nou op!’ zei Ilona. Piep piep piep. ‘Stom joch.’ ‘Neemt hij niet op?’ zei Gavin toen hij van de bank af kwam, die bij de open haard stond. ‘Nee, hij neemt niet op.’ ‘Dat kan twee redenen hebben. 1. Hij is onderweg of 2. Hij wilt= niet
Op het bijzettafeltje stonden een aantal verhuiskaartjes. ‘Zijn ze verhuisd?’ vroeg Camelia aan de jongen. ‘Zo te zien wel hé. Eens kijken van wie ze zijn.’ Eban pakte een kaartje op en las het nieuwe adres van opa Dean en oma Jade: Cameauseweg 47. Hij gaf het kaartje aan Camelia
De jongen loopt de trap af en kijkt naar de brievenbus. ‘Weer een nieuwe lading met enveloppen. Word er toch knettergek van.’ zei hij toen. Hij bekeek de enveloppen en begon te praten tegen Ilona, die aan de andere kant van de hal stond. ‘G. van Bunder, G. van Bunder,