Ik snapte het niet zo goed. Nee, eigenlijk begrijp ik er nog steeds niets van. Bij een post op Instagram las ik voor het eerst de term ‘autistische burn-out’ en ik sloeg stijl achterover. Het komt op mij over alsof mensen met autisme een hele aparte burn-out hebben. Vandaar dat het nogmaals in de naam vernoemd moet worden. Het woordenboek heb ik erbij gepakt, want wat betekent een burn-out eigenlijk? Het prima-woordenboek vermeldt dit als volgt: burn-outsyndroom <buRn-aut-> uitputting ten gevolge van stress. En dat autisten moeilijker kunnen omgaan met spanningen en overweldigende emoties is een gegeven. Mijn nekharen gaan van de term overeind staan.
Waarom wordt het stukje autisme nogmaals benadrukt? Als je het aan mij vraagt, onnodig, want een burn-out is en blijft hetzelfde. Ook als iemand papiertje heeft met een diagnose erop. De term burn-out werd overigens voor het eerst gebruikt in Amerika in de zeventiger jaren door psycholoog Christina Maslach. Overigens is de lijst met symptomen door de decennia heen uitgebreid. Je kunt last hebben van bijvoorbeeld uitputting, laag zelfvertrouwen, slaapproblemen prikkelbaarheid, concentratieproblemen en nog meer. Je hoeft voor een burn-out geen autisme te hebben, want deze symptomen zijn hetzelfde. Echter staat het syndroom wel in de top vijf van vastgestelde diagnoses bij mensen met autisme.
Autistische burn-out voor meer begrip
Wat ik duidelijk wil maken, is dat een burn-outsyndroom net zo normaal behandeld zou moeten worden als elk ander ongemak. Het maakt niet uit of je teveel hooi aan je vork hebt meegenomen, met of zonder autisme. Of de term autistische burn-out aan begrip mee kan helpen, of niet. Laten we elkaar erin serieus nemen, zonder te lachen. Want ik kan mij heel goed voorstellen dat iemand totaal de weg kwijt kan raken in het werk. Ik merk het ook aan mijzelf. Vooral september is een drukke maand, met alle dingen die na de zomervakantie een nieuwe start maken. Daarom ben ik blij dat ik nu het gevoel heb meer vrije tijd te hebben. Bijtanken en niet het gevoel hebben te worden geleefd, zoals mensen dat omschrijven.
Autistische burn-out wordt voornamelijk gebruikt om aan te geven dat de dagelijks gang van zaken al teveel kan zijn. Het is ook vermoeiend en stressvol om met alle prikkels van de dag om te gaan. Dat kost energie en niet iedereen heeft daarvan genoeg. Het kan wellicht helpen om de term van deze column te gebruiken. Als je het mij vraagt, is dat niet nodig, omdat een opgebrand gevoel hebben de betekenis van het burn-outsyndroom is. Wat mij betreft dekt dat de lading genoeg en anders kun je er altijd nog bijzeggen dat de dagelijkse dingen je al teveel wordt. Om terug te komen op het begin van de column. Volgens mij snap ik het nog steeds niet, maar dat is ook niet zo erg.
Disclaimer:
Ik gebruik de termen autist en mensen met autisme door elkaar.
Voor deze column heb ik gebruik gemaakt van NVA.
Uitgelichte afbeelding door Svitlana op Unsplash.
10 Comments
Goed artikel heb je geschreven. Autisme wordt steeds bekender.
Wat een rare combi van woorden. Ik heb last van dagelijkse prikkels maar dat komt door een hersenbeschadiging, het heeft niks met autisme te maken.
Voor mij was het juist heel fijn dat ik uitgelegd kreeg wat een autistische burn-out was en dat ik burn out geraakt ben door mijn autisme. Het heeft mij veel steun en verklaring gegeven, dus zelf heb ik geen moeite met deze term eb gebruik ik hem om mijn omgeving uit te leggen wat er is. 🙂
Dat je de termen door elkaar hebt genoemd, vind ik geen probleem. Wel goed dat hier aandacht aan wordt besteed!
Ik snap je verwarring. Een burn-out kan iedereen die langdurig onder teveel druk en een overload aan prikkels heeft geleden overkomen. Met of zonder autisme.
Ik had eigenlijk die benaming combinatie nog niet gehoord. Ik vind het apart dat het zo gebruikt wordt maar ik zie aan de reactie van Marieke dat zij dat juist prettig ervaart dus zo zie je maar weer dat iedereen dit soort dingen anders beleeft.
Een goed en duidelijk artikel heb je geschreven. Ik vind het netjes om het van elkaar af te zien, ook omdat het tegenwoordig bij veel mensen voor komt. Het is ook wel een beetje de maatschappij van nu.
Ik wist ook niets over de combinatie van autisme en een burn-out. Tegenwoordig wil men graag overal een ‘label’ aanhangen, en soms is dat wellicht een beetje te ver gezocht.
Ik begrijp na dit artikel wél waarom ook ik af en toe tegen een burn-out aan kan zitten, ondanks ’t feit dat ik werkloos ben (werk lijkt af en toe een vereiste te zijn). Dus in dat opzicht begrijp ik waarom de term ‘handig’ kán zijn. Neemt niet weg dat de uiting van de burn-out inderdaad niet hoeft te verschillen tussen mensen die geen autisme hebben (of nauwelijks) en diegenen die wat ongemakkelijker in ’t spectrum liggen. Ik word gewoon een tikkeltje gepikeerd van de voor mij overduidelijke insinuatie ‘autisten hebben een eigen soort burn-out’ (als dat zo is, geef het dan een andere naam! out-getist ofzo… :P). Afijn, mijn 2 cents.
Bijzonder ja dat dit zo benoemd wordt. Een burn-out blijft een burn-out. Begin dit jaar mee geconfronteerd en ja het is zeker heftig!