Wat ik schijtvervelend vind, is als iemand mij vriend noemt. Terwijl ik helemaal geen vriend van die persoon ben. Mijn wenkbrauw trekt daarvan sarcastisch omhoog. En ik zeg ook met regelmaat dat ik iemands vriend niet ben. Ja, daarin ben ik duidelijk. Mijn naam is namelijk Mitchel. Prima om die naam te gebruiken, lijkt mij. Ook ik heb bijnamen, uiteraard, want wie heeft die niet? Wat de mijne zijn, kom ik op terug. Eerst is het tijd voor een duik in de geschiedenis.
Napoleon bracht de achternaam naar Nederland. Waardoor op het administratief vlak makkelijker gemaakt werd om elkander uit elkaar te houden. Wat ik ooit eens heb gelezen is dat mensen het vermakelijk vonden om een naam te verzinnen voor henzelf. Niet beseffende dat ze opvolgende generaties hebben opgescheept met deze namen. Bedankt voorouders ? Meneren kozen hun namen uit op het beroep wat zij uitoefende, zoals bakker of visser. Of op hun hobby’s, zoals schilder of de plaats waar zij woonden, zoals Van Doesburg. Niet iedereen heeft geluk, want sommigen deden hun bijnaam opgeven als achternaam. Nou, dan heet je officieel ‘Hoerenlooper’. Een fijne reputatie heb je dan.
Een bijnaam voor iemand kan leuk, maar ook heel vervelend zijn. Misschien heb je zelf vervelende dingen gemaakt dat pubers je achterna hebben geroepen. Bij mij op de middelbare school werd het een trend om elkaar autist te noemen. Niet perse leuk om te horen, maar daar had ik een trucje voor. Want als ik het dan hoorde, vroeg ik: ‘riep je mij?’ Dan schrokken ze. Ik gniffelde verder op weg naar de volgende les. Het is een kwestie van ‘hoe ga je om met?’ Voor mij het liefste luchtig en met humor.
Mike, Mitchie, Michelle: het zijn verbasteringen op mijn naam. Ik hoor ze iedere keer terug en ik maak er geen probleem van. Het ligt uiteraard aan de context, maar anders doe ik mee. Wandelende agenda hoorde ik vooral op school. Ik wist altijd waar iedereen is en was, en dat kan nog steeds. Ik kijk wat ik zie en wie ik zie en dat onthoud ik. De laatste bijnamen zijn Gargamel en de Hulk. Een uitleg kan ik hierbij niet geven. Ik heb geen moeite met bijnamen. Als ze maar ergens op zijn gebaseerd, want uiteindelijk geven ze een weergave van de waarheid. Wat is jouw bijnaam en vind je die leuk?
Wil je ook mijn vorige column lezen?
