Column | Laat me liggen

‘Nee,’ zeg ik.  ‘Ik wil het niet en laat me alsjeblieft met rust.’ De wekker rinkelt maar door. Ik probeer het apparaat stuk te gooien tegen de muur. Het enige wat nog mist is een goede armlengte. Ik kom nauwelijks bij de wekker. Ik draai me om, verstop mijn hoofd onder het kussen en druk deze stevig tegen me aan. Een diepe zucht laat ik klinken. Het kussen wordt vochtig op de plek waar mijn adem terecht komt. Een paar tellen blijf ik liggen. De wekker is gestopt waardoor de omgeving tot rust komt. Ik staar naar het plafond. Er is niks te zien. Behalve de strijksels van het stuken.
Herken je dat? Zo een ochtend dat opstaan niet vanzelf gaat? Dat had ik deze ochtend. Het is toch dramatisch. De zon zou moeten schijnen en je het gevoel geven dat je buiten wilt zijn. Dat je daar moet zijn. Omdat er van alles te beleven valt. Helaas heb ik daar deze ochtend geen kaas van gegeten. Ik wil niet uit mijn bed stappen en mijn tenen op de koude ondergrond voelen. Laat staan dat ik mij moet aankleden. Geef mij maar mijn lekkere warme dekens. Ik blijf er graag onder.
‘Oh.’ Wat een gekerm. Het is echt niet normaal. De klok staat op 10:18 en blijft maar doorratelen. Dat is bij elkaar opgeteld al meer dan honderdtwintig minuten. Dit is het moment waarop ik breek.  Ik druk op de knop, de wekker is stil en ik plaats mijn benen over de rand van het bed. In één keer hijs ik mijn lichaam van het bed. Zo blijf ik even staan om het gedraai in mijn hoofd te laten rusten. Ik kijk uit het raam en laat mijn gedachten gaan. Het ene been in de pijp en vervolgens het andere. Blouseje aan en naar beneden. Ondertussen is het vijf minuten later. Ik kijk naar bed waar ik naar verlang. Vanavond mag ik weer.
Laat me liggen

No votes yet.
Please wait...

30 Comments

  1. Lotus Writings schreef:

    Herkenbaar gevoel. Sommige dagen wil je het liefst gewoon de hele dag op bed liggen ja.

  2. Judith schreef:

    Zo herkenbaar.. Al moet ik het vaak na 10 minuten al opgeven

  3. Joandi Loes Tholen schreef:

    Zo herkenbaar! Lastig is dat gevoel 🙁

  4. Nicole Orriëns schreef:

    Ja, dat heb ik soms ook wel. En dat is werkelijk niet fijn. Het beste helpt om snel uit het bed te springen als je even niet oplet.

  5. MamaPlaneet schreef:

    Ik snap het helemaal. Sommige dagen zou ik het liefst de hele dag in mijn bedje willen blijven.

  6. Ellie Schmitz schreef:

    Hopelijk toch een mooie dag! In elk geval heb je al een stukje geschreven 😀

  7. herkenbaar, ik heb dan ook 20 wekkers ofzo ’s morgens 😉
    Op van die regenachtige dagen blijf ik toch het liefst in bed
    liefs
    Karlien

  8. Claudia Struijck schreef:

    Whahahaah zo herkenbaar. Ik krijg met dit weer altijd de neiging om te cocoonen met een film en zal chips!

  9. Manon schreef:

    Ik kan altijd heel makkelijk opstaan in de ochtend ook al moet ik altijd om 5:00 uur op. Alleen nu heb ik wel iets moeite omdat het donker is en met zomer toen niet. Ja de donkere dagen komen er weer aan pff

  10. Mariëlle Meray schreef:

    weer heerlijk geschreven dit! Ik denk het elke dag… laat me nog even liggen. Ik hou zo van mijn bed!

  11. blogenbeauty schreef:

    Eigenlijk heb ik met opstaan nooit zoveel moeite.

  12. capitalmonday schreef:

    Heel herkenbaar! Ik krijg er s’ochtends steeds meer moeite mee. Misschien komt dat omdat het ook weer wat kouder wordt s’nachts.

  13. Mieke schreef:

    Jaaaa, zo herkenbaar! Vooral in de winter heb ik dit maar al te vaak 😬😘

  14. Nicole Orriëns schreef:

    Het is je toch in ieder gelukt om op te staan : ) Hoe was de rest van de dag?

  15. Marijke schreef:

    Opstaan vind ik ook helemaal niets inderdaad oo sommige dagen. Maar ik vind weer naar bed gaan ook niet altijd chill hoor! Dan wil ik ook nog niet

  16. Lotte schreef:

    Zo herkenbaar! Ik haat opstaan haha. Het is dat het moet anders zou ik dagen kunnen blijven liggen denk ik.

  17. mamasliefste schreef:

    hahaha, vaak mijn eerste gedachten in de ochtend, wanneer mag ik weer terug naar bed

  18. Bianca van Arkel schreef:

    Dit gevoel heb ik de afgelopen dagen elke ochtend gehad, vanmorgen ook weer…blij dat het bijna weekend is 🙂

  19. mamaishblog schreef:

    Herkenbaar ik sta meteen op en snooze bijna nooit

  20. Anja schreef:

    Daar helpt maar 1 ding tegen: niet nadenken en direct opstaan als de wekker afgaat (althans dat doe ik)

  21. Joyce Van de Pas schreef:

    Inderdaad meteen opstaan, dat werkt het beste… maarja… daar wordt het niet makkelijker op 😉

  22. Heel herkenbaar! De ene week kan ik er super goed uit, andere dagen moet ik me echt sleuren. Vandaag was zo’m dag haha

  23. Alexa Op 't Land schreef:

    Heel herkenbaar maar soms is het ook goed om jezelf toch het bed uit te sleuren!

  24. Wilma Phillipson schreef:

    Leuk stukje, met plezier gelezen.
    Als ik moet werken staat het alarm op 5.30 uur. Dan spring ik meteen uit mijn bed en ben na het douchen meteen goed wakker. Als ik vrij ben zet ik vaak ook mijn wekker, maar dan gaat het allemaal een stuk langzamer en rommel ik nog heel lang een beetje duf rond. Later vind ik het vaak zonde, want meestal wil ik heel veel doen op een vrije dag.

  25. Villasappho schreef:

    Iedereen heeft van die ochtenden. Ik ben niet van het vroege opstaan dat doet gewoon zeer.

  26. Nicole Orriëns schreef:

    Ik had dit vanochtend nog. Ik had echt helemaal geen zin om op te staan….

  27. Cassandra schreef:

    Hier had ik dus vanochtend nog last van he… Helemaal met dit weer… veel te koud buiten bed

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *