De periode van Waxinelichtjestijd | Column

Hoe laat het op de dag is maakt mij niet uit. Al schijnt de zon nog zo fel haar licht of is de dag het niet waard, het is de periode van Waxinelichtjestijd. Ik ben er een ster in om uren achter elkaar door te brengen voor de computer. Dat is vervelend, want ik kan mij zo diep in hetgeen ik doe verdiepen dat daardoor de omgeving wegvalt. Mijn rechterhand wordt daardoor steeds kouder en dat is geen pretje. De kleur uit de hand verdwijnt langzaam, maar gelukkig zijn er dan nog waxinelichtjes waaraan ik mijn handen letterlijk kan warmen. Daarmee verhartelijkt het meteen mijn humeur. Ook fijn.

Koud weer mag aan mijn neus voorbij trekken, maar de waxinelichtjes moeten blijven. Dat hoort echt bij mij. Nadat ik thuiskom van werken zet ik de waxinelichtjes nog snel even aan voordat we gaan eten. Oprecht maakt mij dat blij. Het warme, gezellige gevoel van die kleine flakkerende lichtjes. Het voelt alsof het mijn gedachten opzuigt, omdat het licht een gevoel achterlaat van pure warmte. Heb ik het zo een beetje goed omschreven?

De lange zit achter de computer is niet positief en daar ben ik mij terdege van bewust. Vertaling: vanaf het werk ga ik verder met mijn eigen werk op mijn kamer. Dat is écht mijn plek en ik ben gehecht aan mijn spullen. Het branden van waxinekaarsjes vind ik hierbij horen, want ik kan mij niet anders herinneren. Het ritselende geluid van het aansteken van de lucifer vind ik heerlijk. De warmte geeft een puur en rond gevoel. Ik kan het bijna niet uitleggen, maar dat hoeft met gevoel ook niet altijd.

De periode van Waxinelichtjestijd is aangebroken tot eind maart

Wintertijd houdt aan tot eind maart dus tot dan ga ik standaard waxinelichtjes branden. De periode van Waxinelichtjestijd is aangebroken, yes! Ik durf mij niet te branden aan hoeveel kaarsjes er dit seizoen opgaan. Ik merk dat ik alweer te lang aan het typen ben, omdat mijn rechterhand koud begint te worden. De kleur begint eruit te trekken en dat is doorgaans niet een positief teken. Even opwarmen aan de brandende kaarsen. Wat nou als ik in de middeleeuwen had geleefd? Overdag had ik teksten geschreven en in de avond zou ik de kaarslantaarns hebben ontstoken. Lijkt me echt iets voor mij.