De laatste nachtmerrie die ik mij kan herinneren, is Totally Spies die wegzakken in een moeras. Op de kop afgetikt is dit 15 jaar geleden geweest. ’s Nachts ben ik geheel droomvrij en ook nachtmerries zijn mij vanaf dan toe vreemd geworden. Dromen ontstaan tijdens de REM-slaap, een periode van slapen waarin je ogen heel snel heen en weer gaan en je zo goed als verlamd bent. Dromen kan ik niet. Nou, dat kan ik wel, maar er bestaat een grote kans dat mijn gedachten bezig zijn om alle indrukken in het juiste dossier te verwerken.
Fantaseren
Jaloers ben ik op de mensen die hun nachten spenderen met fantaseren en pas ’s ochtends realiseren dat ze ’s ochtends gedacht hebben. Over fietsen door bloemenvelden of wonen in het groenste bos of dansen met Spaanse flamencodanseressen. Terwijl de wind door mijn haren waait op het Costa Brava-strand. Het lijkt mij een fijn gevoel om wakker te worden met het idee een fijne droom gehad te hebben. Dat kan ik nu ’s ochtends ook wel denken, maar dat is toch niet hetzelfde. Niet alle emoties zijn op elk moment van de dag op te roepen. Zeker niet na klokslag zes uur. Desalniettemin is het fijn om met een fijne herinnering wakker te worden, of niet?
Lees meer: Autisme, wat blijft er hangen? | Prikkelgevoelig
Verwerken en ontprikkelen
Alles wat ik zie, denk, voel, hoor, ruik en nog meer heeft een nachtje verwerkingstijd nodig. Mijn hersenen zijn te druk om alles een plekje te geven. Maar is dat eigenlijk wel waar? Sinds het begin van deze ‘nieuwe wereld’ ben ik actief begonnen om te ontprikkelen aan het einde van de dag. Zo kijk ik een aflevering op Netflix, lees ik een hoofdstuk uit een boek (momenteel: De Vrouw Van De Weerwolf) en sluit ik de dag af met het luisterboek van Harry Potter. Zodat ik na elf uur mijn slaap pakken kan.
Lees meer: Column | Maak je dromen waar
Dromen kan ik niet
Geen dromen hebben, heeft ook voordelen. Zo hoef ik mij nooit geen zorgen te maken over wat er in het donker is gebeurd en heb ik geen last van nachtmerries. De eerste seconden lig ik rustig in het donker, voordat de gedachten opgang komen. Dromen kan ik niet is dus zeker ook een lust.
Uitgelichte afbeelding: Photo by Florea Maria-Oana on Unsplash
6 Comments
Goede column. Ik heb ernstige slaapproblemen dromen en nachtmerries zijn niet echt weggelegd voor mij.
Ik had geen idee dat je niet kon dromen. Je lust inderdaad de griezelige zaken maar ook de mooie…
Naar wat ik geleerd heb, is dat iedereen altijd droomt. maar dat je niet altijd je dromen onthoud
Lijkt me zo raar als je niet kan dromen, dromen vind ik het interessantste aan slapen. Anders is het niks aan. Een nachtmerrie over Totally Spies… dat kan haast niet als een nachtmerrie klinken haha.
Goede column ik droom wel helaas heb ik ptss en zijn dit ook af en toe herbelevingen. Maar net als jou kan ik zeer slecht slapen. Ik heb autisme en Add dus ontprikkel ik ook in de nacht.. Daarnaast word ik van elk geluidje wakker. sinds kort slaap ik dan ook met oordopen in. Een aantal van jou dingen lezen netflix etc doe ik ook voor het slapen gaan
weer goed geschreven! dromen doe ik niet want ik slaap niet helaas, en dat is al 15 jaar zo maar hoop nog wel een keer lekker te kunnen dromen