Februari is dit jaar een donkere maand. De laatste dagen van februari waren uitzonderlijk mooi. Met temperaturen van boven de 15 graden was het uitzonderlijk warm voor deze wintermaand. Dat heb ik goed benut door een dag naar Zandvoort te gaan met eigen auto en te genieten. Een duinwandeling, schelpen zoeken en op een terrasje zitten was heel fijn. Helaas was februari een maand van ups en downs en emotionele schommelingen. In deze column wil ik dit even delen.
Mijn opa is op 4 februari overleden nadat hij sinds kerst in het ziekenhuis heeft gelegen. Je moet weten dat ik geen fan ben van het ziekenhuis en ik daar liever niet ga kijken. Om opa nog één te kunnen zien ben ik meegegaan als soort van afscheid. Het moment dat ik de kamer uitliep vond ik zwaar. De vrijdag na 4 februari heeft de familie opa op een mooie manier geëerd naar zijn eindbestemming. Op verschillende trainingen heb ik geleerd hoe ik mijn emoties op mijn manier kan uiten. Hier moest ik in de week die volgde aan denken. Verschillende kleuren verf heb ik gemengd en daarmee met een spons op papier gedrukt. Tevens schreef ik het gedicht Wij staan allen om jou heen.
In februari heb ik een afspraak gehad met de dokter met de vraag of ik kan stoppen met mijn medicijnen. Hier wil ik echt heel graag vanaf, want ik wil niet meer elke avond eraan denken om een lepel naar binnen te schuiven. Eerst dacht ik dat de verschijnselen van de eerste keer afbouwen niks was, maar dat blijkt niet helemaal het geval. Ik slaap slecht waardoor ik nu iedere ochtend tussen 4 en 5 uur wakker wordt, daarnaast voel ik mij meer zenuwachtig en dat veroorzaakt pijn in mijn rug.
Een vrolijk einde voor februari
Ik wil graag met een positieve noot eindigen, want ik ben van mening dat er meer gelachen mag worden in het leven. Daarom een aantal positieve puntjes van de laatste maand:
werken gaat reuze goed • ik beleef plezier aan scouting • meer liefde
Foto door: Photo by Megan Kahue on Unsplash
8 Comments
Ja dat zijn zware dingen, nog gecondoleerd met je opa 🙁 Maart ziet er vooralsnog niet erg zonnig uit maar hopelijk wel een positievere maand voor je.
Nog gecondoleerd, dat is inderdaad zwaar! Ik vind ziekenhuizen ook vreselijk, zeker als je daar afscheid moet nemen… Maar je hebt ook gelijk, er mag wel wat meer gelachen worden! Gelukkig word ik altijd vrolijk van je blogberichten 🙂
Gecondoleerd met het overlijden van je opa Mitchel. Mooi dat je manieren hebt geleerd om met de emoties rondom zoiets om te gaan.
Hoe mooi zou het zijn als je echt kan stoppen met je medicijnen. Maar ook spannend lijkt me. Hoe dan ook een dappere zet. Verdrietig dat je afscheid moest nemen van je opa, maar wel fijn dat jullie op een mooie manier afscheid hebben kunnen nemen tijdens zijn laatste reis naar zijn eindbestemming.
Gecondoleerd met je opa, logisch dat deze maand wat donker is geweest, maar de laatste mooie dagen zullen goed hebben gedaan voor je.
Heftig wat je hebt meegemaakt! Ik wens je heel veel sterkte. En vooral goed dat je naar het positieve kijkt 🙂
jeetje, wat heftig zeg, gecondoleerd. Maar ook weer dapper dat je toch bent gegaan.
Wat naar dat je opa is overleden. Heel veel sterkte! Mooi dat je toch ook aan de fijne dingen kunt denken. Ik wens je heel veel liefde toe.