Het eerste symptoom is het opzetten van twee grote ogen. Dat wordt direct gevolgd door een blik waardoor de wenkbrauwen omhoog trekken. Het papier dat onder mijn arm behoort te liggen, kreukt onder dat van de persoon naast mij. Mijn krabbelpapier wordt door iemand anders gebruikt en simpel gezegd ben ik daar niet van gediend.
Ik heb een voorliefde voor papier. Het is een heerlijk gevoel om een kladblok te kunnen vastpakken en echt je pen eroverheen kunt horen krassen. Een beetje hetzelfde als het lezen van een fysiek boek en niet op je e-reader. Hoewel allebei zo zijn eigen charmes hebben, heb ik het gevoel dat je digitaal sneller kunt lezen. In mijn kamer liggen overal stapels met papier, want ik vind het zonde om dit weg te gooien. Simpelweg om de reden dat de informatie nog bruikbaar kan zijn. Mijn werktas ligt vol krabbelpapier waarop ik aantekeningen heb gemaakt, want alles wat je opschrijft, kun je makkelijker blijven onthouden.
Het lijkt mij nu duidelijk hoe uitbundig ik kan woorden van een papiertje. Waar ik het meeste moeite mee heb, is als iemand denkt dat hij dat papier mag gebruiken. Mijn mening daarover is anders, omdat ik het beschouw als vervuiling van de samengedrukte pulp die ik gebruik. De zenuwen in mijn rug beginnen te tintelen en mijn oogleden beginnen ervan te trillen. Mensen willen je al gauw helpen met de taken die op je liggen en daarbij denken ze dat het goed is om aantekeningen te maken. Daar kan ik niet over liegen, want aantekeningen maken is uiteraard klasse, maar om daar nu mijn papier voor te gebruiken. Nou, dat weet ik nog zo net niet.
Mijn krabbelpapier is voor mijn gedachtenspinsels
Waarschijnlijk denk je nu dat ik een beetje koekoek ben en daar kan ik alleen maar in meegaan. Wat ik nu denk is dat ik het asociaal vind om een krabbelpapier te gebruiken waarop ik aantekeningen heb gemaakt en misschien wel gedachtenspinsels die niet voor anderen zijn. Zou jij dat gelijnde vel naar je toetrekken om je eigen woorden erbij te kalken? Ik hoop dat het optrekken van mijn wenkbrauwen je de waarschuwing geeft om het niet te proberen.
10 Comments
Ik moest zo lachen om dit artikel. ik maak ook overal aantekeningen etc. en daar moet ook niemand zich mee bemoeien 😉
Applaus voor mij hé? Mensen mogen best met mij in gesprek, maar niet mijn papier jatten. Daar word ik vals van hahaha
leuk geschreven. ik heb heel veel klad blaadjes, ideaal en inderdaad ze zijnvan mij!
Of het nou kladblaadjes zijn of een collegeblok. Het blijft van mij! Haha
Hahaha leuk geschreven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voor het krabbelen notebookjes heb. Daar kan ik niet zonder en gelukkig pakt niemand dat!
Gelukkig niet hé? Ik vind echt dat mensen eerst moeten vragen of ze erop mogen krabbelen.
Ja, nu durf ik dat natuurlijk ook niet meer Mitchel : )
Ik zou er niet aan zitten.
Haha herkenbaar. Mijn leven bestaat ook uit krabbels op papiertjes. Tegenwoordig heb ik altijd een notitieboekje bij mij, dat maakt het wat meer geordend!
Alleen heb ik geen tas mee om een notitieboekje in te doen. Wel mijn werktas, maar die heb ik niet alle dagen mee natuurlijk 🙂
Ik heb hetzelfde met mijn bullet journal en notitieboekjes. Al is het op de een of andere manier meer … geaccepteerd om daar niet aan te zitten of zo.