Anderhalf jaar geleden begon ik aan een traject met arbeidsgerichte- en ontwikkelingsgerichte trainingen. Dit deed ik zo’n drie dagen in de week en deze trainingen hebben mij zichtbaar vervormd tot wie ik nu ben. Het was een groeiproces met vooral veel leuke dingen. Zo heb ik leren schilderen met paarse verf in het begin, maar heb ik ook een magazine leren maken en heb ik voor mezelf heel veel dingen op een rijtje kunnen zetten.
Het zou voor ieder persoon een mooi gegeven zijn om hulp te kunnen krijgen met wat hij/zij moeilijk vindt. Vaak zijn mensen bang om naar anderen toe te stappen met de vraag of ze kunnen helpen. Ik heb in de laatste tijd geleerd dat je dat juist wél moet doen. Mensen zijn van nature heel behulpzaam en willen vaak wel helpen, ook al weten ze misschien niet altijd hoe.
Bij de creatieve trainingen had ik vaak wel een beeld van wat ik wou maken, als er maar paars in zat. Door in een relaxte sfeer het daarover te hebben, kon ik ook steeds vaker naar het hokje rechts ervan kijken. Zo leerde ik flexibeler te worden op een hele simpele manier. Ik paste mijn stijl aan en ging vaker andere kleuren gebruiken. Heerlijk om te doen zijn toevalstechnieken. Lekker met een dikke, vol met verf zittende kwast op het doek lopen meppen. Je hebt werkelijk waar geen idee hoe het op het doek terechtkomt. En als je al een idee had, dan wordt dat meteen weer van tafel geveegd. Mijn trainer zei als laatste tegen me: ‘Een groeiproces van paars naar alle kleuren van de regenboog!’
Menu
