Uitgeput plof ik op mijn bed. Herken je dat? Het innerlijke potje is overstroomt. Precies nu, op dit moment. Op de meeste zaterdagavonden heb ik sterk het gevoel dat het te veel is geworden. De werkweek is over en ook de zaterdag is bijna voorbij. De hele week ben ik al bezig met de activiteiten die in mijn agenda genoemd staan. Gesprekken met begeleiders, werkervaringsplekken, nieuwe columns schrijven en scouting. Een aantal elementen die momenteel mijn leven bezighouden, heb ik zojuist genoemd. Samen vormen dit veel indrukken die ervoor zorgen dat ik in de avond geruisloos in slaap val.
De donderslag. Dat was vandaag goed te merken. Het potje met de vele indrukken loopt over. Alsof de melk uit haar voegen is gesprongen. Net als zoete slagroom over een overvolle cake, maar dan zonder de versieringen. Het gevoel om in huilen uit te kunnen barsten borrelde op. Ik drukte mijn neus in het kussen waar ik op lag en luisterde naar de stilte die heerste. Maar dat is nu net het probleem, want wanneer weet je dat het stil is? Gedachten kolken en stromen door de zenuwen heen. Mijn zenuwen. Mijn hersenen maken in mijn achterhoofd stiekem een ‘to-do-list’. Kamer schoonmaken, werk afmaken, het bed verschonen en de taken die ik vervul als vrijwilliger. Bij elkaar opgeteld een hele lijst die gemakkelijk langer te maken is.
Uiteindelijk ben ik onder de dekens liggen. Het lijstje heeft een paar punten minder en de TV schalt door de kamer. Rustig kijk ik, terwijl een nieuw lijstje wordt gevormd. Al valt het niet meteen op. Nu is het écht tijd om de put uit het potje te halen en alle informatie te laten bezinken. De drukke tijd is over. De tv gaat uit, de lamp dooft en na een tijdje sluiten mijn ogen. Tot morgen.
13 Comments
Oei! Dit is best herkenbaar. Ik ga ook regelmatig over mijn grenzen heen, maar ik leer het maar niet af!
Fijn dat je het herkent Irene. Genoeg rust nemen op een dag. Bijvoorbeeld met een boekje! 😉
Wat schrijf jij mooi zeg! En ja, dit is heel herkenbaar. Die hersenen van mij blijven op volle toeren draaien. Ook als ik niet wil.
Dankjewel voor het mooie compliment. Ben ik heel blij mee. En een tip voor jou: onderzoek waar je rustig van wordt, maar waar je je toch helemaal in kunt verdiepen. Dat is een magisch voor je hersenen. Zou je me een berichtje willen sturen op Facebook? 🙂
pff jammer genoeg veel te herkenbaar! het is gewoon moeilijk om je aan je grenzen te houden. het zou ook zo fijn zijn als je soms je hersens even gewoon uit kon zetten.
Jaaa, iets van een time-out-knopje zou ideaal zijn! 🙂
Groot gelijk heb je! Soms moet je inderdaad gewoon onder de dekens gaan liggen, en simpelweg niet meer meedoen! Niemand anders doet dat voor je.
Precies. Jij snapt het! Lekker vroeg naar bed haha 😉
Wat mooi geschreven, ik begrijp je helemaal! Fijn dat je wel goed slaapt. Enne, hadden we soms maar een aan-en-uit knop he? Liefs Josine
Héél herkenbaar! Wissel lichamelijk inspanning af met geestelijke ontspanning. Geestelijke inspanning afwisselen met lichamelijke ontspanning, zo blijf je in balans. Doe ook af en toe eens helemaal niets! Staar uit het raam en observeer bewust wat je ziet. Rust in jezelf vinden is zó belangrijk.
Jaa, dat is een hele goede. De tip van de dag 😉
Soms vind ik het ook lastig om mijn energie op peil te houden.
Vriendelijke groet,
[…] Uitgeput plof ik op mijn bed. Herken je dat? Het innerlijke potje is overstroomt. Precies nu, op dit moment. Op de meeste zaterdagavonden heb ik sterk het gevoel dat het te veel is geworden. De werkweek is over en ook de zaterdag is bijna voorbij. De hele week ben ik al bezig met de activiteiten die in mijn agenda genoemd staan. Gesprekken met begeleiders, werkervaringsplekken, nieuwe columns schrijven en scouting. Een aantal elementen die momenteel mijn leven bezighouden, heb ik zojuist genoemd. Samen vormen dit veel indrukken die ervoor zorgen dat ik in de avond geruisloos in slaap val. Lees meer. […]