Één van de mooiste landen voor mij is Spanje. Het is er lekker weer, de mensen zijn toegankelijk en er hangt een ontspannen sfeer in de straten. Maar hoe woorden mooi kunnen zijn, weet iedereen dat dingen veranderen. Niets blijft nu eenmaal hetzelfde. Het gezegde ‘een ongeluk zit in een klein hoekje’ is een korte samenvatting van mijn weken in Spanje. De diepte ingaan is voor een column niet weggelegd, maar het verhaal begint op woensdag 13 juli. Op deze ochtend werd ik wakker met de gedachte: dit wordt een leuke vakantie.
Klimwandeling
Met het ontbijt achter de kiezen, wurmde ik mijn voeten in wandelschoenen. Heerlijk vind ik het om in mijn eentje de omgeving van de camping te ontdekken. Zo klom ik achter het kasteel over rotsen en paden naar een ander dorpje. En weer terug. Het maken van foto’s tijdens de route duurde bijna langer dan de route lopen. De finish, ook wel de camping genoemd, haalde ik twee uur later. Ik ben op de stoel geploft en maakte onderstaand kaartje om naar familie, vrienden en vage kennissen te sturen.

Die woensdagavond begon het ziekenhuisavontuur. Je mag gerust weten dat ik geen ziekenhuisfanaat ben, omdat ik eerlijk gezegd een fobie heb. Gevormd door mensen die met zakken vocht over de gang slenteren, de geluiden die ik niet kan plaatsen en elk persoon in dezelfde uniformen. Mijn kaken zetten zich erdoor vast. Alsof er cement tussen mijn tanden is geplaatst. Om de tijd te vermaken pakte ik een boek, ging ik plaatjes van Harry Potter vermalen of had ik sjans met de bewaakster, waarvan je een kaartje kreeg als je de kamer van de patiënt ging bezoeken. Om de stilte van de wachtkamer dragelijker te maken.
Maar waar ik echt van in een deuk heb gelegen, is door de vertaling van ‘tires de pollastre’, want deze uitkomst zou je in het Spaans niet verwachten.
Hoe woorden mooi kunnen zijn
Natuurlijk moet er ook gegeten worden. Het is lastig om in Spanje te dineren op Nederlandse tijden. Veel restaurants hebben hun keukens dan nog niet geopend. Bijna drie weken lang heb ik in de stad Tarragona gegeten bij drie verschillende tentjes. Hoe woorden mooi kunnen zijn, is wanneer je ze vertaalt met Google translate. Ik ging eten bij een écht restaurant waarbij de crème brulee niet te vreten was, maar waar ik echt van in een deuk heb gelegen, is door de vertaling van ‘tires de pollastre’, want deze uitkomst zou je in het Spaans niet verwachten.
1 Comment
Zo gooiden wij op een Spaans terras eens Pollo Crujiente door google translate.
Ik weet niet hoe vrij ik hier mag zijn met vertalen, maar laat ik het houden op rauw mannelijk geslachtsdeel. Gelukkig heb ik een Engelse schoonzoon die goed Spaans kan en die kwam met de logischer vertalen Crispy Chicken.
Maar heerlijke omgeving waar je zit! Heb ik ook een paar fijne vakanties gehad, jaren terug.