Je hoeft niet alles van elkaar leuk te vinden. Liever niet zelfs, omdat een tikkeltje spanning tussen mensen ook iets goeds kan opleveren. Gezonde reuring, noem ik het. Echter vind ik het belangrijk om te blijven luisteren, zodat je de persoon waarmee je in gesprek bent in zijn waarde laat. Interesse tonen in elkaar noemen ze dat. Momenteel ben ik bezig met het schrijven van een fantasieverhaal en daar was ik zo enthousiast over dat ik aan iemand vroeg of diegene een stukje wil lezen. Ik weet dat ik een vraag stelde, maar ik had het antwoord: ‘ik ben niet thuis in fantasieboeken’ niet verwacht.
Toen ik bedacht dat ik mijn boosheid kan omzetten in een column, ben ik de encyclopedie gaan raadplegen. In De Volkskrant heb ik een artikel gevonden over waarom luisteren zo moeilijk is. En dat het te leren is. Het belangrijkste wat ik hieruit haal, is dat luisteren naar mensen die je lijkt te kennen een gevaar is. Je gaat namelijk invullen wat diegene wil zeggen wat tot gevolg heeft dat je gedachten afdwalen. Je denkt immers toch al te weten wat de ander gaat zeggen. Het stellen van de juiste vraag is de manier om elkaar wakker te houden.
Teleurgesteld dat mijn gesprekspartner de vers geschreven alinea niet wil lezen, beëindig ik het gesprek. Omdat ik geëmotioneerd werd door de desinteresse. Zo voelde dit voor mij althans en wanneer je op dat moment heel enthousiast bent, komt dit harder binnen. Een week later kan ik niet meer zeggen dat ik gepikeerd ben. Het enige wat rest is een gevoel wat in mij blijft sluieren. Dat drijft mij toch gekheid, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan. Daarom schrijf ik stug door aan dit verhaal, want het wordt een nieuw kindje voor mij.
Lees meer: Vlinder op de grond | Column
Zonder A of B interesse tonen in elkaar
Het artikel ging niet alleen in op het afdwalen van gedachten, maar zoals ik eerder schreef ook over het invullen voor de ander. Hier heb ik de afgelopen dagen over nagedacht, meegespeeld en ook op geoefend. De vraagstelling van veel mensen, is al invullend.
‘Heb je banaan of appel gepakt?’ in plaats van ‘welk fruit heb je gekozen?’
Daarnaast zorgen woordjes als ‘toch’ of ‘echt wel’ voor een insinuatie. Echte interesse tonen in elkaar wordt op deze manier veel moeilijk, en niet gedaan. Het is maar net wat je voor de ander overhebt.
