Gevoelig voor geluiden. Ben jij je bewust van de geluiden in jouw omgeving? Steeds vlugger ben ik afgeleid van de signalen die in mijn omgeving spelen. Ik kan wakker worden als er iemand op de lichtknop van de overloop drukt of ergeren aan het geluid van lepelen in een glazen bakje. Dat laat mijn wenkbrauwen fronsen. Je begrijpt vast en zeker dat de lijst met irritante geluiden in huis steeds langer wordt. Ik kan er niets aandoen, maar de afkeer voor bepaalde geluiden komt waarschijnlijk doordat ik een zeer goed maar soms ook selectief gehoor heb. Ik betrap mij er daarom steeds vaker op dat ik op zoek ben naar geluiden. Is dat gek? Voor jou allicht wel, maar ik weet niet anders.
Misofonie is het hebben van een afkeer tegen allerlei geluiden. Het geluid van personen die ademhalen staat met stipt op de eerste plek. Ik kan echt niet aan dit geluid wennen. Het diep inhaleren en uitademen van de koolstofdioxide is een ware marteling. Onbedoeld en zonder de ware betekenis, heb ik eens tegen iemand gezegd ‘Kun je niet ophouden met ademhalen?’ Het is niet handig om te zeggen. Dat snap ik ook, maar het floepte er zo maar uit.
Lees meer: Voor de zon dans ik mijn dans | Gedicht
Meer gedichten zijn te vinden op Instagram.
Het hoofdstuk ga ik niet af kunnen lezen
Op zondagochtend bewaar ik de rust in huis door een boek te gaan lezen. Hiermee is het de regel dat je iemand niet stoort tijdens het lezen, tenzij je de rest van de dag nog gemopper wil horen. Ik geef je ongevraagd het volgende advies: dat moet je niet doen. Gestommel op de verdieping boven mij geeft aan dat deze nieuwe dag is begonnen. En het geeft aan dat ik dit hoofdstuk niet ga kunnen aflezen. Onwillekeurig sla ik mijn ogen ten hemel en richt mijn kijkers vervolgens op de deur. Alsof ik verwacht dat er iemand binnenkomt, maar dat gebeurt niet. Geërgerd leg ik het boek aan de kant. Er is alleen niets te zien hoor.
Naast het gestommel op de andere verdiepingen en het ademhalen (van anderen 😉) zijn er meer irritante geluiden in huis. Bijvoorbeeld de wasmachine die met felle piepjes laat weten klaar te zijn met het programma. Of de kiezen die op een droge boterham knauwen. Het laatste punt wat ik zou willen aankaarten, is de muziek. Vooral Engelstalige muziek wordt soms zo snel gezongen, dat er geen touw aan vast te knopen is. Dit is iets wat mij kriebelig maakt. Daarom zet ik op dat moment snel een andere radiozender op, want als ik het niet kan volgen dan vind ik het algauw minder leuk. Amusant vind ik het ook niet als er gezongen wordt op een andere toon dan het liedje zelf aangeeft. Want waarom zou je dat doen?
Lees meer: Wat blijft er hangen? Autisme en prikkelgevoeligheid
De meest irritante geluiden in huis – door medeblogggers
Deze column is eerder een klaagzang geworden, omdat irritante geluiden nou eenmaal irritant zijn. Ja, zo is het toch maar gewoon? Om de lijst compleet te maken, heb ik op Instagram gevraagd wat medebloggers irritant vinden. De genoemde antwoorden zijn:
- Hard gegil
- Brommen van de afzuiging in de nacht
- De wekker en de intercom
- Hoge piepjes die niemand anders lijkt te horen
- Met de nagels over een schoolbord krassen
- En: piepschuim! Piep, piep
Zelf kan ik mij op straat nog irriteren aan tikkende stoplichten, maar dat is uiteraard noodzakelijk. Hiermee sluit ik deze klaagzang en rest mij de vraag aan jullie: aan welke geluiden irriteer jij je?
Photo by Arun Sharma on Unsplash
