Vier grote kaarsen nam ik voor kerst mee. Zo brandt nog altijd het Vredeslicht welke in december is opgehaald door vrienden en ik. De lucifer houd ik cirkelend bij de lont totdat deze vlam heeft gevat, maar dat heeft een paar seconden tijd nodig. Hoe langer de kaars brandt, hoe meer vet er langs druipt. De onderste rand is vervolgens in zijn geheel bedekt. Alleen het lontje heeft zijn taak laten afweten, want deze is mee gesneuveld in het opdrogen van het kaarsvet. Daar moest ik iets aandoen, dus: kaarsvet, kaarsvet, spijkertje erdoor.
Een klein flakkerend lichtje geeft mij geen boos licht, want ik word rustig van het kijken. Ik kijk graag en het liefste zie ik de weerspiegelingen op het plafond dansen. Zonder lontje gaat het aansteken van een kaars een flinke uitdaging worden. Bij een beurs waar ik eerder ben geweest met mijn zus, heb ik attributen gekocht voor een kaars-in-een-vaas. Hé, daar zitten ook lontjes bij, want anders gaat dit kaarsvet ook niet branden. Ik bedacht om in het brok een gat te maken. De eerste poging ging met een satéprikker, maar die was niet bestand tegen mijn krachten. Ik moest met iets sterkers komen, dus: kaarsvet, kaarsvet, ja, een spijkertje gaat erdoor.
Kaarsvet, spijkertje moet erdoor
Na het draaien, duwen en slaan op de spijker was er een mooie opening ontstaan voor een nieuwe lont. Die ging erin, maar het gat was veel groter dat er drie lonten naast elkaar gemakkelijk hadden gepast. Ik moest iets verzinnen, want anders gaat de kaars niet branden. De schraapsels die door de spijker loskwamen, verdeelde ik rond de lont en toen kon de vlam erin. Vuur, vuur en nog meer vuur. Op het moment dat ik doodga, heb ik zoveel vlammen gezien dat het dan niet meer hoeft. Het vet smolt onmiddellijk zodat er een kaars uit één geheel ontstond. Heel onbenullig, maar daar was ik best trots op.
Opnieuw kan ik genieten van de kaars die mijn kamer verlicht. En ik heb er hierna nog twee om op te branden. Dat dus helemaal goedkomen. Kaarsvet, kaarsvet, ram dat spijkertje erdoor.
Handjes, handjes, bloemetjesgordijn van Lamme Frans.
10 Comments
Wat fijn dat je op deze manier de kaars weer kon gebruiken Mitchel. Slim!
Wat een slimme manier om zo langer van je kaarsen te kunnen genieten!
Ja, ik moest iets verzinnen, want ik heb nog twee kaarsen om te smelten 🙂
Slim en geduldig ik had hem weggegooid haha
het is inderdaad een slim idee om zo langer van je kaars te kunnen genieten! ik had er niet op gekomen in ieder geval
wat een voldoening geeft dat he, zorgen dat iets weer werkt. Slin gedaan. Ik herken het wel: net zo lang doorgaan tot je de oplossing hebt
Ik zit er ook aan te denken om iets met oude kaarsen te doen. Goed idee had je!
Goed bedacht zeg!
Wat slim en creatief om het op deze manier op te lossen 😉 Gelukkig helemaal goed gekomen.
Slim gezien. Deze moeten we onthouden.