De saus voor de schnitzel van vanavond koelt af terwijl ‘You should be sad’ van Halsey mijn kamer vult. Ik zit rustig op mijn bureaustoel. Mijn schouders laat ik zakken, maar ik blijf een oplettend gevoel behouden. Het komt door het eten, zeg ik tegen mezelf. Dat wil je in de gaten blijven houden, omdat het er zo lekker uitziet. Paprika, augurk en ui zwemt in de tomatendrab. Er zijn nog drie weken te gaan en dan zit 2020 erop. Tijdens het snijden van de paprika bedacht ik me dit. Kijk niet achterom. Of toch juist wel?
Toekomstperspectief. Of het nu morgen, volgende week of over vijf jaar is. We zoeken ernaar. De vraag ‘waar zie je jezelf over vijf jaar’ bezorgt me de kriebels. Ik heb mijn leven niet gepland voor elk decennia. Daar is het simpelweg te lang voor. De plannen zijn gebaseerd op de situatie van het heden. En dat kan met elke keuze veranderen. De toekomst is hetgeen waar je naartoe werkt, maar daar komen gaat niet zonder bagage mee te nemen. Een individu wordt gevormd door herinneringen en de keuzes die het maakt.
Lees meer: Ik ben op zoek naar de toekomst
Kijk niet achterom: je neemt mee wat je meemaakt
Ik vind het niet altijd prettig om achterom te kijken naar wat er is gebeurd. Het liefste galm ik mijn lach diep door open ruimtes of geef ik het advies om meer te lachen. Anderhalf jaar lang heb ik intensieve begeleiding gehad waarmee ik gewerkt heb aan een betere versie van mezelf. Vriendschappen onderhouden staat hoog op mijn to-do-list, maar hetzelfde geldt voor mijn blog. Er zijn mindere momenten in das Leben, maar dat weegt voor mij niet op tegen het positieve. De fonkelende sterren in een donkere nacht brengen licht. En mocht het bewolkt zijn: die waait wel weg.
De saus voor de schnitzel staat op het vuur. Een bewogen weekend met mijn beste vriendin heb ik gehad. We bespraken moeilijke onderwerpen waarbij achterom kijken bijna letterlijk en rol speelde. En wat is geweest neem je mee in de tijd die nog komt. Daarom recht ik mijn rug, strijk mijn handen door het haar en laat de tijd om mij afkomen. Zo neem ik mee wat ik heb geleerd over mezelf, over autisme, wie ik ben en ook wat ik leuk vind. Omdat wat je meeneemt wat je hebt meegemaakt. Altijd.
Lees ook: Dagelijks halfuurtje voor balans
Uitgelichte afbeelding door Amin Moshrefi on Unsplash
