Voor wie het niet heeft meegekregen, vertel ik het nu. Afgelopen december heb ik mijn vrijwilligerswerk per direct stopgezet. Een combinatie van werken, bloggen en scouting zat er niet meer in. Daar baalde ik ontzettend van. En eigenlijk nog steeds, maar ik moest een moment kiezen om voor mezelf op te komen. De urenverdeling was drastisch uit balans. Dat moment komt nooit goed uit. Dus ik vond Sinterklaas een mooi moment om te stoppen. Het voelt als een complete cirkel, omdat ik in 2013 als leiding met Sinterklaas ben begonnen. Reeds ben ik met een coachingstraject gestart om de balans tussen werk- en privé te verbeteren. Een actie waar ik mee ben gestart, is het tekenen van mijn dromen op papier.
Energie in kaart brengen
In de periode tot aan de volgende afspraak heb ik een opdracht meegekregen. Namelijk het onderzoeken én ook weergeven van welke bezigheden ik energie krijg. Ik geef toe dat dit een ingewikkeld vraagstuk was, want ik kreeg geen eerste ingeving. Wat geeft je energie als je het gevoel hebt dat je geen krachten meer hebt voor de vrije invulling van de dag? Ik besef mij dat dat eigenlijk best wel veel is, omdat ik hobby’s genoeg heb. Zondagochtend in bed met een boek is een favoriet moment van de week. Maar ook door de bossen struinen met mijn nieuwe fotocamera vind ik geweldig. Mijn hoofd zit vol met ideeën. Het geeft me energie om te zien wat ik in mijn hoofd bedacht heb. Ook reizen en tijd met vrienden doorbrengen laden mij op.
Juist de kleine dingen helpen mijn energielevel. Zoals het zien van een lieveheersbeestje op de muur, de tulpen in de vaas of een knuffel van mijn beste vriendin.
Mijn dromen tekenen op papier
Voor de coachingsgesprekken heb ik een duidelijke onderzoeksvraag. Waarom wil ik mijn vrije tijd helemaal invullen? Dat heeft namelijk als bijkomstigheid dat ik niet lekker op de bank kan hangen met een serie. Ik wil altijd bezig zijn. Maar het is duidelijk dat mijn lichaam daar steeds vaker tegen in protest gaat. Verlangens, realiteit en de criticus zijn als bijtende kwallen die ervoor zorgen dat je niet rustig op een strand kan lopen. Mijn dromen tekenen op papier helpt om verlangens inzichtelijk te maken. Nu nog de route daarnaartoe. Niet gemakkelijk, want een huisje in het bos bouwen is echt een no go. Door regelgeving, kappen van bomen en het niet hebben van financiële middelen.
Fijn zou ik het vinden om later dit jaar weer wat dingen voor scouting te kunnen doen. Eerst wat meer op de achtergrond om vervolgens weer een leeftijdsgroep te draaien. Voordat het zover is, moet ik eerst de onderzoeksvraag beantwoord hebben. Je proeft wel dat ik het lastig vind, omdat ik werken, bloggen en scouting graag wil combineren. Maar hoe dat in de praktijk gaat verlopen, moet ik nog zien.
Teken jij je dromen weleens uit?
