Soms ben ik zo boos. Rotzooi dat niet wordt opgeruimd. Mailprogramma’s die niet naar behoren werken. Regendruppels die je ’s nachts wakker maken. Het zijn relatief kleine dingen, maar die kunnen je naar verloop van tijd een behoorlijke irritatie bezorgen. De afgelopen week heb ik ongelooflijk veel sociale activiteiten ondernomen. Zoals een Harry Potter marathon, een verjaardag en de aftrap van het nieuwe scoutingseizoen. Vandaag word ik persoonlijk in mijn column, want is boos zijn nu wel zo erg? Misschien is teleurstelling in jezelf erger. Veel erger, omdat ik denk dat het meer met je doet. Met mij althans wel.
Je wordt geboren en op een dag ga je dood. De tijd daartussen doen we maar wat.
Een keer een deur dichtslaan. Dat mag geen probleem zijn. Een keer je emoties verliezen waardoor de ramen trillen. Ook dat mag niets uitmaken. Een avond huilen is ook alleen maar goed, want je gevoelens kunnen uiten is belangrijk om met jezelf te kunnen leven. Hoe meer je opkropt, hoe pijnlijker dit gaat zijn voor je hoofd en lichaam. Opkroppen doe ik de laatste week steeds meer. Gesprekken spelen zich constant opnieuw af in mijn hoofd. Ik kan er geen afstand van doen. Ze worden herhaald. Totdat ik er ’s nachts een keer klaar mee was en alles heb uitgeschreven. Dat lucht op!
Lees ook: Een structureel gemengd kabinet | Column
Misschien is teleurstelling erger
Meestal zeg ik dingen enkel hardop als ik zeker weet dat dat zo is. Het ergste gevoel dat je naar jezelf toe kunt hebben, is teleurstelling. Als je het aan mij vraagt. Mijn mbo 4-niveau opleiding heb ik niet afgerond. Dat heb ik heel lang erg gevonden waardoor de teleurstelling steeds groter werd. Als er in de winkel iemand naar me kijkt en ik kom thuis en ik heb niets gezegd, kan ik mezelf wel voor het hoofd slaan. Of als ik de aandrang heb om naar een restaurant te bellen, maar de telefoon blijft roerloos liggen. Boze gevoelens sudderen gemakkelijker weg, voel ik. Misschien is teleurstelling daarom erger.
Lees meer: Geluk zit in je tenen | Gedicht
Uitgelichte afbeelding door Kyle Glenn op Unsplash.
5 Comments
Heel mooi geschreven en ben het helemaal met je eens.
Het is inderdaad heel goed om je gevoelens te uiten! Het lucht op en daarna kun je weer verder.
Boos, teleurgesteld… zolang je maar nooit de glitters in het leven uit het oog verliest, mogen alle emoties er zijn.
Teleurgesteld in mijzelf ben ik niet vaak. Als ik iets probeer en het lukt niet dan ben ik trots dat ik het geprobeerd heb. Ik ben het met je eens dat teleurgesteld zijn erger is dan boos zijn. Richting de kinderen zeg ik wel eens dat ik niet boos maar teleurgesteld ben om het net even wat meer kracht bij te zetten. Vaak om dingen die we afgesproken hebben niet gebeurd zijn. Niet als iets niet lukt.
Ik kan ook erg lang rondlopen met iets wat me niet lekker zit. Dat helpt niks, leer ervaring me. Het uiten, op welek manier dan ook, werkt veel beter