Felle zonnestralen schijnen op donderdagochtend door de gordijnen. Het licht maakt het onmogelijk om op de monitor te kijken. Daarom heb ik de gordijnen een beetje weggeschoven, zodat ik naar buiten kan loeren. Enkele roodborstjes vliegen heen en weer en trippelen op het schuurdak voor een paar besjes. Ergens in huis sluit iemand de deur naar een woonvertrek af. Het zijn de geluiden die ik opvang welke mij omgevingsbewust maken. Je komt niet zomaar dichtbij mij in de buurt. Ik heb je gehoord of ‘gevoeld’.
Binnen mijn aura
Herken jij het gevoel dat iemand jouw aura binnenwandelt? Ik ben mij er bewust van dat elk individu een eigen onzichtbare kring om het lichaam heeft. Die van mij is vrij ruim. Daarom dat ik denk dat ik snel door heb als een vriend, familielid of collega mij benadert. Of zelfs maar naar mij kijkt. Het is goed mogelijk dat ik mijn blik bliksemsnel naar je toe draai. Nee, eng is het niet. Autisme wil ik niet als excuus gebruiken, maar ik vermoed dat een stukje hoogsensitief erbij hoort. Hierom dat het mij kan irriteren als ik iemand niet doorheb. Vaak als ik mijn gedachten bij andere zaken heb, zoals komen of een taak waarvan ik blij ben dat ik deze mag doen.

Voorbeelden van omgevingsbewust zijn
Nog een paar voorbeelden. Donderdag zag ik verschillende keren zwarte vlekken voor het raam vliegen. Ik hou van details, maar in ruimten wil ik een positie innemen dat ik het overzicht kan behouden. Zo heb ik de voorkeur om altijd een deur en of een raam te kunnen zien. Wanneer ik met meerderen loop, voel ik mij de ‘hoeder’. Ik draai me steeds om, zodat ik kan zien of iedereen er nog is. Van al deze informatie op een dag kan ik ’s avonds behoorlijk uitgeput zijn.
Vermoedens
Het heeft geen bevestiging nodig dat ik omgevingsbewust ben. Maakt dat ik omgevingsbewust ben voor mij uit? Nee, ik weet het niet anders. Ik heb het vermoeden dat gevoeligheid voor sfeer, prikkels en een lichtelijk concentratieprobleem verklaringen hiervoor kunnen zijn. Wat denk jij?
Uitgelichte afbeelding door Shyam op Unsplash.