Bospaden zijn als zoet snoep voor mij. Mensen maken de weg voor je vrij, zodat er altijd anderhalve meter afstand bewaard kan worden. Althans dat doen de meesten. Anderen kijken je zolang aan, alsof ze je met hun blik weg willen jagen. Dat lukt hen niet bepaald goed. De paden zijn daar simpelweg te krap en ik ga niet in de brandnetels staan. Toen liep er een vrouw langs die zich voor haar man had opgetut. Vriendelijk zei ik hallo waarop ik een evident antwoord terugkreeg. Daarna stikte ik bijna. Ik sprong in een deowolk. Dat me zo de adem benam dat ik in een hoestbui belandde. En die vrouw maar omkijken, hè.
De badkamer
Mensen zijn wezens die het beste voor henzelf en de ander willen. Een lekker geurtje opdoen voor je partner hoort daarbij. Dat snap ik. Maar wist je dat er veel mensen zijn die daar niet tegenkunnen? Zo zijn er personen die een deoroller gebruiken. Of deo in zeepvorm. Ja, echt. Het bestaat. Wanneer je met elkaar in één huis woont en een huisgenoot gaat spuiten met de deobus, dan ben ik gevlucht. Het liefst zover mogelijk, want ik kan er niet tegen. Er zijn nog symptomen van astma aanwezig. Maar daar is ook een geluk, want ze hebben een speciale kamer voor dergelijke taken uitgevonden: de badkamer.
Lees meer: Bos | De zes mooiste foto’s van mijn wandelingen
Lotusgeur uit de fabriek
Dat ik in een deowolk sprong, blijft bij me hangen. Het is gek, maar als ik terugdenk aan dergelijke momenten, komt ook de geur terug. Deze zijn aan elkaar gekoppeld. Loofbossen horen te ruiken naar natte bladeren en de frisse wind op je gezicht. Niet naar een lotusgeur die in een fabriek is gefabriceerd. Puurste vernietiging. Zeg maar eerlijk dat het herkenbaar is. Heel stiekem. Niemand vindt het fijn om te worden bedwelmd door een wolk als deze.
Lees ook de vorige column: Waar zijn de appelflappen?
Sprong in een deowolk
De vrouw en haar partner en ik vervolgden ieder een eigen pad. Pakweg drie minuten later kom ik opnieuw een vrouw tegen waar de deolucht omheen hangt. Ik overdrijf een beetje, maar ik had echt het gevoel dat ik aan een beademingsapparaat kon worden opgenomen. De steentjes die had pad vormen. De frisse lucht. Of de bomen die hoog de lucht ingaan. Dat is voor mij zoet snoep.
