Het weerbericht zegt dode handen | Column

Dit is de derde poging om deze column tot een goed einde te brengen. Daarom begin ik dit verhaal maar bij het begin. Als tiener was ik een dun sprietje, zo anders is dat nu wel. Ik hees op zaterdagmiddagen de scoutsvlag hoog in de vlaggenmast, met twee handen. En daar gaat het om. De doorbloeding in mijn handen is nooit goed geweest en dat was dan ook regelmatig te zien. Rood veranderde in geel en was bij thuiskomst geëindigd met blauwe vlekken op mijn handrug. Nu hoor ik je denken ‘het is winter. Waarom trek je dan geen handschoenen aan?’ Nou, omdat de kou alsnog door die verrekte dingen heen komt. Het weerbericht zegt dode handen.

Mijn kamer is mijn plekje in het huis. Hier zit ik aan mijn bureau gedichtjes te schrijven of ik kijk een avond Netflix vanuit bed. Hierbij staat het raam constant open, omdat ik hou van de frisse lucht. Het zitten in mijn kamer voelt vaak drukkend aan, want dat is wat een kleiner oppervlak tot gevolg heeft. De windstroom trekt door de kamer heen en ook over mijn handen. Op het moment dat ik dit schrijf, voel ik hetzelfde gebeuren. Een windvlaag wordt de ruimte ingezogen en bevriezen langzaamaan mijn vingers. Waardoor er gele vlekken ontstaan, zodat de werkelijke temperatuur zich onthuld.

Als mijn handen zo koud worden dat het blauw kleurt, is er weinig kans dat opwarmen snel gaat. Deze slechte doorbloeding komt doordat mijn rechterhand voornamelijk om de computermuis is genesteld. Weinig beweging is zoals algemeen bekend, niet goed. Onderweg op de fiets naar school had ik daar iets op gevonden: tikken op het stuur. Op deze manier kon ik ervoor zorgen dat het bloed door de vingers bleef stromen. Wat op zich wel een fijn gevoel is. Om te lachen.

Lees meer: 5 Netflix-series waar ik van genoot

Bijna dode handen

Met bijna dode handen breng ik mijn handen naar het slot toe om de achterdeur te kunnen openen. Tranen wellen in mijn ogen wanneer mijn vingertoppen beginnen te tintelen, omdat het binnen veel warmer is. ‘Het is niet gezond,’ is wat ik veel heb gehoord. Ach. Ik ben bang dat dit bij mij hoort en dat het nooit meer gaat verdwijnen. Dat is ook fijn. Als je weet dat iets voor altijd blijft. Ik ga mijn vingers strekken en een beetje klapoefeningen doen. Het weerbericht zegt dode handen op komst.