Augustus 2012, Spanje. Het is lekker vakantie en ik lig op het strand. Het witte zand kriebelt tussen mijn tenen. Ik kijk tussen de witte mensen door naar de zee. De blauwe zee ruist langzaam en de golven golven zachtjes heen en weer. Naast mij ligt een Donald Duck. Ik lees de Donald Duck in één ruk uit en dan is het een kwartiertje later. Met een knipoog kijk ik naar de zee, het is lekker druk. Er klinkt veel rumoer en het ziet er gezellig uit. Ik loop een stukje over het warme zand. Na een paar minuten te hebben gelopen, kom ik erachter dat er twee meisjes achter me aanlopen. Ze achtervolgen me niet bepaald onopvallend. Eentje valt er bijna. Lachend komen ze tot stilstand en ik kijk even om. Ik kijk weer vooruit en ik loop door. Na een halfuurtje te hebben gelopen over het strand, draai ik me om en loop weer terug.
Op de camping is het ook lekker rustig. Ik loop zonder shirt over de camping op weg naar het zwembad met mijn handdoek in de hand. Onderweg kom ik langs de toiletten. Ik ga even naar binnen en loop daarna weer door naar het zwembad. Bij het zwembad aangekomen zaten dezelfde twee meiden op de rand van het zwembad. De één was blond met blauwe ogen en de andere had bruin krullend haar met bruine ogen. Allebei hadden ze een beugel. De laatste was wel een stuk knapper. Ik legde mijn handdoek zorgvuldig op het gras en sprong het zwembad in. Al snel zwom ik naar de meiden toe en die begonnen te lachen. ‘We dachten dat je nooit zou komen!’ zei Eva. Ik begon te blozen en we zwommen nog even door. Om half vijf stapten we het zwembad uit en liepen met onze handdoeken naar de douches. Joyce tikte me aan en vroeg zacht of we samen gingen doen. Mijn ogen fonkelden en ik knikte. We stapten een douchehokje binnen en lieten water uit de kraan stromen.
Die avond hadden Eva, Joyce en ik afgesproken. Ik liep naar hun tenten toe en daar praatten we wat. In de hoek stond de tent van de meiden en we gingen daar mijn zijn vieren inliggen (Eva had nog iemand uitgenodigd). Joyce kwam op me liggen en begon me ongevraagd te tongen. Ik had nog nooit gezoend en het was echt smerig. Of zij kon er niks van, of ik kon niet. Al lijkt me dat laatste natuurlijk heel onwaarschijnlijk :). Ik kan nergens heen, maar rukte me toch los. Snel kroop ik uit de tent en wou vertrekken. Maar het vertrekken werd bemoeilijkt, overal lagen houten palen met touwen en andere dingen in de weg. Daarna hadden ze me omsingeld, zodat ik nergens heen kon. Na veel lange gesprekken en vreselijke vieze zoenpartijen, kon ik eindelijk weg.
Gelukkig hebben we dat ook weer overleefd en kunnen we nu gewoon zoenen met een ander.
Menu
