De afgelopen week geniet ik bij het opendoen van de gordijnen van het lichtspel. Het tijdstip van de zonsopkomst valt samen met het moment dat ik mijn benen uit bed steek. Wat een geluk. De afgelopen dagen heb ik dan ook genoten van de zonnestralen die hoger en hoger aan de hemel staan. Dit heb ik geprobeerd te bevatten in onderstaand gedicht: de zonsopkomst is daar.
De zonsopkomst is daar
In vervoering wachten in het duister
Een deken over mijn schouders geslagen
Om de kou buiten mij te houden
Het duurt lang doch gaat het snel
Buiten zit ik met een kloppend hart
Omarm ik de stilte rondom mij
De film begint met spelen
Zwart kleurt naar diepblauw
De hemel die scheurt open
Van zonnestralen in goud
De zonsopkomst is daar
In het ochtendgloren klinkt gefluister
Antwoorden op niet eerder gestelde vragen
Chill met mijn handen gevouwen
Dat licht in mij komt echt wel
Tussen donker en licht maakt mij verward
Zon, jouw ochtendstralen begroeten, maakt me vrij
De film begint met spelen
Zwart kleurt naar diepblauw
De hemel die scheurt open
Van zonnestralen in goud
De zonsopkomst is daar
Mijn gelaat verwarmend
Begroet je iedere nieuwe dag
Jouw licht is ontspannend
Groeiend en bloeiend
Totdat de avond opnieuw valt
Geef ik je morgen weer mijn lach
Morgen sta ik op
Geef ik je mijn lach
De film begint met spelen
Zwart kleurt naar diepblauw
De hemel die scheurt open
Van zonnestralen in goud
De zonsopkomst is daar
Wist je dat?
De gekleurde zonsopgang en -ondergang komt door het breken van het witte zonlicht door deeltjes binnen de atmosfeer. In de ochtend en avond, wanneer de zon laag aan de horizon staat, hebben zonnestralen een langere weg af te leggen. Daardoor kunnen meer deeltjes voor verstoring van het witte licht zorgen. De blauwe kleur, zoals we deze van de hemel kennen, wordt eerst oranje en vervolgens rood. Je kunt het voor je zien als dat de kleur blauw op is.
Lees ook mijn vorige gedicht: de herfst is gekomen
9 Comments
Wauw! Mooi hoor!
Prachtig seizoen trouwens nu om ’s morgens de zon te zien opkomen.
Wat een mooi gedicht heb je weer geschreven! En weer wat geleerd 😉
Heel mooi geschreven! Ik vind de kleuren van de lucht altijd adembenemend. Maar als ik er één foto van maak, komt het nooit zo mooi over
Wat een mooi gedicht! Ik kan ook genieten van die zonsopgangen-ondergangen. Vroeger heb ik daar ontelbare foto’s van gemaakt!
Wat een mooi gedicht en inspirerende informatie, ik wist niet dat er te weinig witte zonlicht deeltjes waren.
Wat schrijf je toch prachtige gedichten! Ik kan dat echt niet
Wat een mooi gedicht! En leuk dat je er ook een weetje bij zet. Ik vind de kleuren van de lucht nu ook zo mooi, echt alles komt voorbij in de herfst.
Zeker in de herfst zijn zonsopkomsten werkelijk schitterend! Ik geniet er ook van tijdens mijn hardlooprondje.
Wat mooi geschreven.