Levensherinneringen | Steken in mijn zij

Het begon dinsdagavond. Een nare steek in mijn zij, net onder mijn ribben en buikpijn. Wat krijgen we nou? Dacht ik bij mezelf. Zodoende ging ik deze dinsdag vroeg naar mijn bed toe. De volgende ochtend werd ik na een goede nacht wakker. Je raadt het al. Met steken, inderdaad. De buikpijn was ook niet verdwenen. Na even zielig gedaan te hebben werd mij aangeraden om de dokter te bellen. Het is niet goed als je te lang last houdt van steken en buikpijn. Er zijn periodes dat het minder is en alles goed lijkt te gaan. Vervolgens heb ik het idee dat ik wit wegtrek en naar mijn zij grijp. Wellicht helpt het iets.

‘Je bent niet springerig.’

Om mijn gedachten te verzetten ben ik in de middag op bezoek geweest bij familie. Hier heb ik even bijgepraat en ook verteld wat ik voel. Dat was alvast een goede oefening voor bij de dokter. Zo eigenwijs als ik ben, heb ik niet gebeld. Dat kwam donderdag. Ik was in de ochtend langs geweest bij mijn coach. Trein in, trein uit. Helemaal in orde en niks aan de hand. Gesprek gehad en behandeling volbracht. Mooi, dacht ik. Dit gaat de goede kant op. Echter op de terugreis begonnen de vervelende steken en buikpijn weer opzetten. De perioden van wel en niet wisselen zich continue af.

‘Bel de dokter dan.’

Zo zat ik donderdagmiddag met de assistente aan de lijn. Ik vertelde dat de steken zich precies onder mijn ribbenkast zaten en de buikpijn centraal in het midden. Gisterochtend kon ik terecht voor een afspraak. Donderdagavond dacht ik dat het ging. Ik had zin in chocoladepepernoten. Deze vond ik per toeval. Ik vulde een schaaltje vol en ging terug naar mijn hok. Al snel had ik geen zin meer. De steken kwamen opzetten. Zo was het bakje nog halfgevuld.

Gisterochtend naar de dokter. Ik zat mijzelf al helemaal gek te maken. ‘Je laat je niet opereren MC.’ Zo lag ik ’s ochtends op de behandeltafel. De uitslag: ik weet niet waar je steken vandaan komen. Je buikpijn zo maagslijm kunnen zijn dat is ontstoken. Als je er over twee weken nog last van hebt, kom dan nog eens. Tussendoor mag je paracetemol slikken. Eigenlijk zou ik nu Einde verhaal willen typen. Helaas heb ik nog steeds steken. Die pijnlijk zijn. Het beste hoe ik het kan uitleggen is dat het elektrische schokjes zijn. Hopelijk stopt het gauw.

Foto: Unsplash