Aan het denken was ik over wat ik vandaag ging publiceren. Voor Kerstavond had ik een gedicht gemaakt. Daarom dat dat voor nu afvalt. Over een puzzel kan ik weinig schrijven, maar daarom ben ik verder gaan denken. Zodoende kwam ik uit op een tag. Vandaar een artikel met 11
Sinterklaas en Uilenpiet is een verhaal van jaloezie, vreugde en grappen. Misschien niet goed uitgevoerd, maar dat is een eigen mening. Ik hou je niet langer op. Geniet van dit verhaal. De gangen van het Muiderslot zijn stil en donker. De maan werpt zijn licht door de hoge ramen op
Op straat klonk kerstmuziek. Eban neuriede zachtjes de melodie mee van Last Christmas. Op het Van Bunderplein dansten lichtjes vrolijk in het rond. Het was druk op het plein. Vele volwassenen liepen winkels binnen en renden het plein over van hot naar her. De kleine kinderen werden bezig gehouden door
Elke ochtend begin ik naast mijn brood met drinkyoghurt. Deze drink ik uiteraard uit een mok. In de loop van de tijd heb ik een aantal verschillende mokken gespaard. Sommigen heb ik gekocht en anderen heb ik gekregen. De koude winterdagen komen er weer aan. Daarmee bereiken wij ook het
De jongen liep samen met Pello door Mechelstein heen, op weg naar het winkelcentrum. Pello drukte zijn bruine bril dichter op zijn neus toen er een meisje met bruin haar langsfietste. ‘Mooie billen!’ riep Pello na. Het meisje keek achterom en de jongens zien dat ze en sigaret vastheeft. ‘Mag
Vrede op aarde, dat is mijn wens, maar wel voor het hele jaar. Zo tegen het midden van de maand december komen de kerstbomen weer naar beneden, zijn de winkelcentrums versierd met verschillende lampjes en lopen de mensen in het dorp tevreden rond. Ze kopen giechelend hun cadeautjes in. Prima