‘Eban? Eban!’, zei Belladonna zwaaiend met haar handen. Belladonna was de dochter van Christophe Ossenberg. Deze man was de eigenaar van Kasteel Mechelvieurt. Een prachtig kasteel met drie torens en een lange galerij, op meerdere verdiepingen. Zelf bezette hij met zijn dochter de bovenste twee etages. De jongen zwaaide terug
De feestzaal in Kasteel Mechelvieurt was netjes aangekleed. Paarse ballonnen zweefden door de lucht en de spotjes die aan de muren waren gevestigd, waren gedoofd. In plaats daarvan hingen er sfeervolle kleine lichtjes. Net als je de feestzaal in kwam lopen, stond er een versierde tafel met allerlei drankjes en
De jongen klopte aan op de deur van de woonkamer en wachtte netjes op antwoord. Vrijwel direct riep een mannenstem dat hij binnen mocht komen. Eban duwde de deur open en stapte de donkere kamer binnen. Enkele sfeerlampen stonden aan en op de ronde tafel in het midden van de
‘Goeiemorgen.’ ‘Goeiemorgen Eban.’ zei Belladonna toen Eban de hal van Kasteel Mechelvieurt binnenkwam. ‘Jij ziet er gehaast uit.’ ‘Ja, ik heb net dat stukkie gefietst. Zweet me kapot.’ ‘Volg me maar. Ik zal tegen papa zeggen dat je er bent.’ Ze liepen een aantal trappen op en kwamen uit op
Langzaam werd de jongen wakker. Het was koud en donker in de kamer, toch scheen het zonnetje buiten flink. Eban knipte zijn lampje aan, bleef nog even liggen en keek toen op de wekker, het was 08:23 uur. Eban bedacht zich om er toch maar uit te gaan. Hij kleedde
De jongen zat in zijn kamer. Het felle zonlicht botste met het gele in de potten. De witte banen op de muren staken geel af. Eén grote kaart van Nederland en één van Spanje hingen aan de muur. Eban liep naar de kaarten toe en streek er een keer overheen.
‘Het is donderdag 9 juli. Laatste deadline voor Griekenland. Oud-FIFA-president Jack Warner voor de rechter en zesde etappe in Tour de France.’ Zo klonk het nieuwsbericht op de radio. De jongen pakte zijn schoonmaakkarretje en bewoog het vooruit naar de volgende kamer. Deze kamer werd de landkamer genoemd. In deze
Er klonk geratel op de trap. De jongen luisterde aandachtig en vervolgde zijn weg naar boven. Hij keek om, maar zag niks. Opeens bewoog de trap en kwam Eban vanzelf boven. Hij hoefde er niets voor te doen. Eban stapte de trap af en de trap stopte met bewegen. De
De jongen stapte op de fiets en fietste een eind weg. Hij liet Mechelstein achter zich en kwam uit op een lange weg. Het fietspad was even recht als een potlood en zo zwart als de nacht. Eban trapte stevig door en vijf minuten later sloeg hij rechtsaf. Het verharde
De jongen stapte op de fiets en fietste een eind weg. Hij liet Mechelstein achter zich en kwam uit op een lange weg. Het fietspad was even recht als een potlood en zo zwart als de nacht. Eban trapte stevig door en vijf minuten later sloeg hij rechtsaf. Het verharde